organizatorzy: Goethe-Institut, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu, Filmoteka Narodowa w Warszawie, Against Gravity, Planete+ Doc Film Festival, Stowarzyszenie Nowe Horyzonty oraz Stowarzyszenie Kampania Artystyczna

informacje: www.goethe.de/warszawa, www.csw.torun.pl, www.fn.org.pl, www.planetedocff.pl, www.againstgravity.pl, www.heliosnh.pl

Projekt zrealizowany przy udziale Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.

patroni medialni: PAP, TVP Info, TVP Kultura, artluk, Czas Kultury, Odra, Obieg, Exklusiv, KINO, Filmweb, TOK FM

Werner Herzog

Właściwie Werner Herzog Stipetić, urodzony w 1942 roku, niemiecki reżyser filmowy, teatralny i operowy. Zdobywca Grand Prix i nagrody za reżyserię w Cannes (Zagadka Kaspara Hausera, 1974), laureat Smoka Smoków na Krakowskim Festiwalu Filmowym, nominowany do Złotego Lwa, Oscara i Złotego Niedźwiedzia. Jeden z najwybitniejszych żyjących artystów kina. Jego długoletnia współpraca z Klausem Kinskim zaowocowała takimi filmami jak Fitzcarraldo, Aguirre, gniew boży, czy Nosferatu wampir. Równie dobrze czuje się na gruncie kina fabularnego, jak i w dokumencie. W obu formach poszukuje "ekstatycznej prawdy" - manifestacji rzeczywistości, możliwej dzięki wykorzystaniu środków filmowych. Zaciekły wróg nagich faktów i Cinema Verite.

„Kamera to narzędzie poznawcze. Zadajesz pytanie, czekasz na odpowiedź, a rzeczywistość jej udziela. Kamera jest pośrednikiem - ona widzi i zapisuje tę odpowiedź. Herzog ma niezwykły, zwrotny kontakt z rzeczywistością, bo ona wie, że on czeka na jej odpowiedź.” (Artur Żmijewski)

"W tamtych dawnych czasach znałam kino niemieckie, pokazywano u nas różnych reżyserów bardzo europejskich, bardzo wybitnych, ale żaden z nich nie był w ten sposób związany z romantyzmem jak Herzog. On sam uważał, że widownia jest okaleczona przez tradycję hollywoodzką, że trzeba tworzyć zupełnie nowy rodzaj filmów. Kino jest sztuką snów - mówił. Nie w sensie "fabryki snów" jako bajek dla masowej publiczności, tylko snów pojmowanych jako droga poznania.

Sam Herzog na ogół bojkotował psychoanalizę. Chciał iść inną drogą. Ale to, co Freud wziął z niemieckiego romantyzmu, było też inspiracją Herzoga. Najważniejsze dla niego były pejzaże transów, onirycznych miraży. Podkreślał, że znajduje swój początek nie w historiach, lecz w pejzażach. "Doświadczam bardzo głębokiej fascynacji pejzażami nieregularnymi lub halucynacyjnymi" - mówił w którymś z wywiadów. W filmach natura ma w sobie coś sztucznego, a Herzog zmierzał do tego, żeby była pokazywana w jakiejś swojej intensywnej prawdzie. Mówił też krytykom, że marzy o pejzażu przekształcającym się w coś, co nie było nigdy przedtem widziane. Sekwencja pustyni na przykład, nad którą kilkakrotnie pracował, pozwalała mu to marzenie sformułować i pokazać widzom. To nie była już tylko informacja, lecz część spojrzenia na rzeczywistość." (Maria Janion w rozmowie z Kazimierą Szczuką, Krytyka Polityczna)

Herzog: Przewodnik Krytyki Politycznej

www.wernerherzog.com

Retrospektywa filmów fabularnych i dokumentów

W programie 22 filmy Wernera Herzoga z lat 1962 - 2011:

• Into the Abyss (2011)
• Jaskinia zapomnianych snów (Cave of Forgotten Dreams, 2010)
• Szczęśliwi ludzie: rok w tajdze (Happy People: A Year in the Taiga, 2010)
• Synu, mój synu, cóż żeś ty uczynił (My Son, My Son, What Have Ye Done, 2010)
• La bohéme (2009)
• Zły porucznik (The Bad Lieutenant: Port of Call - New Orleans, 2009)
• Spotkania na krańcach świata (Encounters at the End of the World, 2007)
• Operacja świt (Rescue Dawn, 2006)
• Odległa błękitna planeta (The Wild Blue Yonder, 2005)
• Człowiek niedźwiedź (Grizzly Man, 2005)
• Biały diament (The White Diamond, 2004)
• Rekolekcje na temat mroku (Lektionen in Finsternis, 1992)
• Echa mrocznego imperium (Echos aus einem düsteren Reich, 1990)
• Fitzcarraldo (1982)
• Nosferatu - wampir (Nosferatu: Phantom der Nacht, 1979)
• Pod wulkanem (La Soufriére - Warten auf eine unasweichliche Katastrophe, 1977)
• Stroszek (1977)
• Szklane serce (Herz aus Glas, 1976)
• Zagadka Kaspara Hausera (Jeder für sich und Gott gegen alle, 1974)
• Aguirre - gniew boży (Aguirre, der Zorn Gottes, 1972)
• Fata Morgana (1971)
• Nawet karły były kiedyś małe (Auch Zwerge haben klein angefangen, 1970)

Multimedialna wystawa

Prezentacja powstała przy współpracy Deutsche Kinemathek - Muzeum Filmu i Telewizji w Berlinie, które dysponuje zbiorem Sammlung Werner Herzog, przekazanym przez reżysera w 2009 roku. Podczas wystawy po raz pierwszy w Polsce zaprezentowany zostanie wybór zdjęć i dokumentów z tego archiwum. Na ekranach plazmowych pokażemy 10 dokumentów o Herzogu, serię wywiadów z reżyserem i jego master class. Całość uzupełniają plakaty, obrazy i rysunki zainspirowane twórczością reżysera. W trakcie wystawy zostanie otwarty wortal poświęcony Herzogowi, przygotowany przez berlińską Deutsche Kinemathek.

Album

Pierwsza tak obszerna monografia Wernera Herzoga, która pojawiła się na polskim rynku. Publikacja zawiera ponad sto pięćdziesiąt zdjęć. Podczas warszawskiej edycji projektu w kinie Iluzjon Filmoteki Narodowej odbędzie się panel dyskusyjny Fascynacje Herzogiem z udziałem wybitnych polskich i niemieckich ekspertów. Również w Warszawie odbędzie się interdyscyplinarna konferencja naukowa, poświęcona twórczości Herzoga, zorganizowana przy współpracy z Szkołą Wyższą Psychologii Społecznej. Kuratorem projektu i autorem monografii jest znawca twórczości reżysera, Krzysztof Stanisławski.

Kup bilety