Trudno o postać historyczną, która miałaby bardziej czarny PR niż Maria Antonina. Ścięta w czasie rewolucji francuskiej królowa funkcjonuje w kulturze masowej jako archetyp oderwanej od rzeczywistości przedstawicielki elit i autorka wszystko mówiącego cytatu "Ludzie nie mają chleba? Niech jedzą ciastka". W filmie Sofii Coppoli obraz tytułowej bohaterki okazuje się jednak bardziej zniuansowany. W interpretacji amerykańskiej twórczyni królowa przypomina kolejną z sióstr Lisbon z "Przekleństw niewinności" - wrażliwą nastolatkę, która nie może poradzić sobie z presją otoczenia. Ponadczasowy wymiar filmu Coppoli podkreśla ścieżka dźwiękowa, w której kompozycje z epoki sąsiadują z piosenkami The Cure, New Order oraz Siouxsie and the Banshees.
Urodzona w 1971 roku w Nowym Jorku. Najmłodsze dziecko Francisa Forda Coppoli. Jako niemowlę występowała w filmach ojca (m.in. w scenie chrztu w pierwszej części Ojca chrzestnego). Pierwszą rolę poza kręgiem rodzinnym zagrała u Tima Burtona w filmie Frankenweenie (1984). Jej najbardziej znaną rolą pozostaje ta, za którą najbardziej ją krytykowano: Mary Corleone w Ojcu chrzestnym III (Złota Malina 1990). Po tym filmie postanowiła zakończyć karierę aktorską. Dekadę później prezentuje swój debiut reżyserski, Przekleństwa niewinności, i zbiera sporo pozytywnych recenzji. W 2003 roku jej drugi film, Między słowami, jest rewelacją roku, a Coppola zostaje trzecią w historii kobietą (i pierwszą Amerykanką) nominowaną do Oscara za reżyserię. Kolejny film, Maria Antonina, podzielił krytyków, ale już najnowsze jej dzieło, Somewhere. Między miejscami, zdobyło Złotego Lwa na festiwalu w Wenecji.
1998 Lick the Star (kr. m. / short)
1999 Przekleństwa niewinności / The Virgin Suicides
2003 Między słowami / Lost in Translation
2006 Maria Antonina / Marie Antoinette
2010 Somewhere. Między miejscami / Somewhere