Jeden dzień z życia trzech przyjaciół z blokowiska na przedmieściach Paryża – dzień szczególny, bowiem następujący po nocy zamieszek, w których ranny został młody Arab, a jeden z policjantów zgubił pistolet z pełnym magazynkiem. Żyd Vince, Arab Said i Murzyn Hubert snują się po Paryżu, rozpamiętując wypadki dnia poprzedniego. Vince deklaruje, że jeśli ranny w wyniku brutalnej akcji policji umrze, on dokona zemsty, wykorzystując znalezioną broń. Hubert stara się go przekonać o bezcelowości takiego działania. Nad ranem, kiedy przyjaciele wracają do domu, Vinz oddaje broń Hubertowi. Chwilę później zostaje zatrzymany przez policjanta w cywilu, który chciałby wyrównać z nim swoje porachunki. W trakcie szamotaniny broń tajniaka wypala, Vinz ginie. Hubert kieruje otrzymany od Vinza pistolet w stronę policjanta. Nie wie jednak, że jego magazynek jest już pusty.
Nienawiść to jeden z najważniejszych francuskich filmów dekady, laureat festiwalu w Cannes za reżyserię Mathieu Kassowitza i trzech Cesarów, w tym dla filmu roku. Wyróżnia go oryginalność stylu, paradokumentalna maniera (nieznani – wówczas – aktorzy, dynamiczne, czarno-białe zdjęcia i ostry montaż), a przede wszystkim odwaga zmierzenia się z palącym problemem społecznego odrzucenia, dotykającym zwłaszcza młodych reprezentantów mniejszości etnicznych i religijnych. Istotnym elementem fabuły jest wskazanie źródła niepokojów społecznych w brutalności i braku tolerancji policji, reprezentującej państwo, co uznano za istotne złamanie medialnego tabu. Zaledwie 28-letni Kassowitz w ciągu jednego sezonu wyrósł na czołową postać francuskiego kina, odnosząc zasłużony sukces artystyczny i kasowy.
[Konrad J. Zarębski, sfp.org.pl]