Egzamin kończący obecny semestr Akademii Kina Światowego odbędzie się we wtorek 2 lutego 2016 roku o godz. 17.00 w sali nr 9 Kina Nowe Horyzonty. Będzie to pisemny test jednokrotnego wyboru. Prosimy o punktualne przybycie, gdyż wejście do sali w trakcie egzaminu będzie już niemożliwe. Całość spotkania potrwa około godziny.
Natomiast po wyniki egzaminu, wpisy do indeksów i odbiór zaświadczeń zapraszamy tydzień później we wtorek 9 lutego w godz. 17.00 - 18.00 na drugie piętro Kina NH na konsultacje dr Małgorzaty Kozubek.
Zagadnienia egzaminacyjne Akademia Filmowa - Historia Kina Światowego, semestr VII
Mistrzowie kina włoskiego - Pier Paolo Pasolini i Luchino Visconti
sylwetki twórcze Pier Paolo Pasoliniego i Luchino Viscontiego
problemy adaptacji opowiadania Tomasza Manna (Śmierć w Wenecji) i antropologicznej rekonstrukcji antycznego świata w Królu Edypie
Śmierć w Wenecji jako sugestywna postać melancholijnego ducha dekadencji, opiewana również w innych filmach Viscontiego (m. in. Zmierzch bogów)
Król Edyp jako oryginalna trawestacja śródziemnomorskiego mitu ujrzana w perspektywie autobiograficznej
Amerykańskie kino drogi - Bob Rafelson i Arthur Penn
problemy z definicją "kina drogi", motyw drogi w kinie, przykłady amerykańskiego "kina drogi"
filmowy dorobek Arthura Penna, reżyser jako klasyk kina kontestacji; pojęcie kontestacji w kinie
Mały wielki człowiek jako antywestern i kontrhistoria (konstrukcja bohatera, idylliczna wizja Indian, zepsuty świat białych etc.)
Pięć łatwych utworów jako konglomerat stylów; interpretacja psychologiczna i socjologiczna filmu
Amerykańskie kino kontestacji - Stanley Kubrick i Sam Peckinpah
upadek monopolistycznego systemu produkcyjnego i przemiany w strukturze amerykańskiego przemysłu filmowego (uwarunkowania ekonomiczne i spadek popularności filmów kinowych w Ameryce; następstwa Kodeksu Haysa)
wymiary kontrkultury w kinie amerykańskim: przyczyny buntu i środki jego obrazowania; nowy wymiar ekranowej przemocy
sylwetki twórcze Sama Peckinpaha i Stanleya Kubricka
środki stylistyczne oraz zaplecze ideologiczne w filmach Peckinpaha i Kubricka
Koniec Hollywood - Elia Kazan i Peter Bogdanovich
kryzys klasycznego trybu praktyki filmowej (kontekst gwałtownego rozwoju medium telewizyjnego; rozwój amerykańskiej klasy średniej i kryzys frekwencyjny)
model dystrybucji roadshow i kino wysokobudżetowe lat 50. i 60. jako próba odpowiedzi na kryzys
klęska dystrybucji roadshow i odkrycie widowni zakorzenionej w kulturze młodzieżowej drugiej połowy lat 60 (filmy muzyczne, filmy erotyczne, import filmów z Europy, demograficzne podłoże kultury młodzieżowej)
zmiany w trybie produkcji (filmy niskobudżetowe; innowacje technologiczne - transfokatory, długa ogniskowa etc.).
Kino rosyjskie: Małe tragedie i zwierciadło duszy - Ilia Awerbach i Andriej Tarkowski
Andriej Tarkowski - sylwetka i podstawowe założenia teorii i estetyki filmowej
Zwierciadło jako ilustracja tych założeń, a także swoista koncepcja filmowej biografii
Ilja Awerbach - przedstawiciel "szkoły leningradzkiej"
nurt kameralny, problematyka etyczna w kinie epoki breżniewowskiej
filmy Awerbacha (w tym Cudze listy) jako "dokument epoki"
Emigranci - Miloš Forman i Roman Polański
elementy biograficzne i estetyczne łączące twórców (generacja, korzenie kulturowe, międzynarodowy sukces - nagrody na ważnych festiwalach filmowych)
zagadnienie wykluczenia w filmach Lokator i Lot nad kukułczym gniazdem
temat lęku w twórczości Romana Polańskiego oraz "podglądanie" rzeczywistości społecznej i ukazywanie jej bez upiększeń (w stylu "cinéma-vérité") u Formana
pojęcie kina autorskiego i elementy autobiograficzne w twórczości reżyserów (powtarzalność tematów, pewnych chwytów narracyjnych, kompozycyjnych, jak i ulubionych rekwizytów, które czasem stają się "znakiem rozpoznawczym" ich twórczości)
Kino niemieckie - Volker Schlöndorff i Rainer Werner Fassbinder
Manifest oberhauseński (1962) a początki "kina młodych" w Republice Federalnej Niemiec (ferment odnowy w kinie przed Oberhausen; Manifest - aura i skutki; instytucje pooberhauseńskie; nowe kino niemieckie po Oberhausen - style, poetyki, gatunki).
"Wielka czwórka" i kanon kina RFN (Volker Schlöndorff, Rainer Werner Fassbinder, Wim Wenders, Werner Herzog).
Małżeństwo Marii Braun Fassbindera - kobieta z ruin otwiera okres zachodnioniemieckiego cudu (ideologia, ikonografia, estetyka); role Hanny Schygulli w filmach Fassbindera
Twórczość Volkera Schlöndorffa: od prekursora zachodnioniemieckiej fali do jej epigona; Blaszany bębenek - komercyjny wykwit kina "po Oberhausen".
Włoskie kino kontestacji - Marco Bellocchio i Bernardo Bertolucci
włoskie kino lat 60. (co po neorealizmie? kompleks wobec twórców lat 40. i 50. - próby dorównania i zanegowania; sytuacja polityczna Włoch w latach 60., cud gospodarczy, nowe koalicje, nowe konflikty; boom kinematograficzny - Gian Piero Brunetta - lata narzekań, ale i lata sukcesów - od Złotej Palmy dla Przygody (1960) do Oscara dla Śledztwa w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem (1970); nowe gatunki, nowe tematy).
narodziny kina kontestacji we Włoszech (bunt pojawiający się od początku dekady; losy festiwalu w Wenecji i jego wpływ na włoską kinematografię; konflikt pokoleń czy konflikt polityczny?)
Pięści w kieszeni w Wenecji - wstrząs, na który nie wszyscy byli przygotowani
rola zdjęć Vittorio Storaro i kreacji Jean Louisa Trintignanta w Konformiście
Brytyjskie kino społeczne - Ken Loach i Mike Leigh
brytyjskie kino społeczne jako odrębny, skonwencjonalizowany fenomen: rys historyczny (ruch dokumentalistów z GPO Unit (lata 30. i 40.): John Grierson, Humphrey Jennings, Harry Watt, Basil Wright; Free Cinema (lata 50.); Młodzi gniewni (przełom lat 50. i 60.); kino autorskie: Lindsay Anderson, Mike Leigh, Ken Loach, Bill Douglas; kino antythatcherowskie: Alan Clarke, Derek Jarman (lata 80.)
dominacja realizmu społecznego (polityczność, ideowość, lewicowość; estetyka - wpływ poetyki dokumentalizmu, estetyzacja surowej rzeczywistości - "poezja życia codziennego"; zaangażowanie społeczne: wspólnotowość, etos proletariatu, oddanie głosu społecznościom dotąd marginalizowanym)
odmienne estetyki wyrastające bądź nawiązujące do realizmu społecznego (surrealizm społecznyLindsay Anderson; przeestetyzowany realizm społeczny - Bill Douglas (My Childhood, 1972; My Ain Folk, 1973; My Way Home, 1978), Derek Jarman (Jubileusz, 1977; The Last of England, 1988), Danny Boyle (Trainspotting, 1996), Lynne Ramsay (Ratcatcher, 1999), Clio Barnard (The Arbor, 2010; The Selfish Giant, 2013)
Ken Loach i Mike Leigh - odmienność poetyk, podobieństwo ideowe
Kino hiszpańskie - Carlos Saura i Pedro Almodóvar
krótka historia kina hiszpańskiego (od filmu niemego, przez przełom dźwiękowy, kinematografię franksistowską i opozycyjne pokolenie hombres 66, po nowe kino okresu movidy)
Carlos Saura oraz Pedro Almodóvar w relacji do mistrza kina europejskiego rodem z Hiszpanii -Luisa Buñuela, wobec tradycji włoskiego neorealizmu oraz między modernizmem a postmodernizmem
Geraldine Chaplin jako postać łącząca najwybitniejszych przedstawicieli kina hiszpańskiego
Anna i wilki: symbolika filmu - matki terrorystki i jej trzech synów: militarysty, bigota i erotomana - odsyłająca do kastylijskiej legendy o wilkach i innych motywów hiszpańskiej kultury
Czym sobie na to wszystko zasłużyłam?Almodóvara - film noszący znamiona kluczowej dla Hiszpanów tradycji włoskiego neorealizmu, utkany z cytatów z kina europejskiego i amerykańskiego
Mistrzowie kina amerykańskiego część I - Francis Ford Coppola i Robert Altman
autor filmowy w kinie hollywoodzkim lat 70, ścieżki kariery Coppoli i Altmana
przemiany producenckie i pojawienie się niewielkich wytwórni prowadzonych przez reżysera-producenta
koncepcja filmowego modernizmu w twórczości Francisa Forda Coppoli i Roberta Altmana
konteksty polityczne a Rozmowa Coppoli
motywy jungowskie i analiza ról płciowych w Trzech kobietach
Mistrzowie kina amerykańskiego część II - Martin Scorsese i Woody Allen
powody rozczarowań i frustracji społecznej w Ameryce lat 70. i reakcja kina na rzeczywistość
charakterystyczny typ bohatera Allenowskiego
różne typy kobiecości w filmach W. Allena
Manhattan jako symfonia wielkomiejska, obraz Nowego Jorku w Taksówkarzu
okoliczności powstania Taksówkarza
Taksówkarz a neo-noir i inne gatunki