repertuar

wczoraj
dzisiaj
jutro
PWŚCPSN
loading

dzisiaj

 
0
strona główna
Ludzie za mgłą reż. Marcel Carné

Zagadnienia egzaminacyjne – semestr IV

Egzamin kończący IV semestr AF odbędzie się we wtorek 3 czerwca 2014 r. o godz. 17:00 w sali nr 9 Kina Nowe Horyzonty. Prosimy o punktualne przybycie, gdyż osoby spóźnione nie zostaną wpuszczone do sali. Egzamin przybierze formę testu jednokrotnego wyboru i potrwa około 45 minut.

Po wpisy do indeksów, odbiór zaświadczeń i wyników egzaminu zapraszamy na konsultacje dr Małgorzaty Kozubek we wtorek 10 czerwca br. w godz. 17-18 na II piętro Kina Nowe Horyzonty.

Jean Renoir – realista

  1. Koncepcja kina Jeana Renoira: najważniejsze wątki i motywy tematyczne oraz wizualne; bohaterowie i inne cechy świata przedstawionego; tradycja malarska, teatralna i literacka; kino autorskie.
  2. Język filmowy – tradycjonalizm i nowatorstwo.
  3. Trzy postawy i koncepcje artystyczne: realizm, moralizm, humanizm.

 

Realizm poetycki Marcela Carné

  1. Charakterystyczne cechy nurtu, wyraźnie dostrzegalne w filmach ilustrujących wykład (Ludzie za mgłą i Brzask): połączenie „realistycznego” tematu życia prostych ludzi z „poetycką” mitologizacją ich losu, klimat przygnębienia nadciągającą katastrofą, postaci naznaczone tragicznym piętnem.
  2. Cechy reżyserii Marcela Carné i rola jego najważniejszych współpracowników: scenarzysty Jacques’a Préverta, wykonawcy głównej roli Jeana Gabin, scenografa Alexandra Traunera.

 

Czarny film amerykański

  1. Kino czarne jako zwierciadło czasów, pierwszy etap filmu czarnego na przykładzie Sokoła maltańskiego Johna Hustona.
  2. Motyw femme fatale w kontekście psychoanalizy, mizoginizm jako krytyka idei „American Dream” – Podwójne ubezpieczenie Billy’ego Wildera.

 

Film polski w okresie międzywojennym

  1. Kino II RP jako królestwo kiczu; uwarunkowania ekonomiczne i polityczne, rola cenzury filmowej, konsekwencje ideowe i artystyczne:

    a)   ideowe – sztuka filmowa uzależniona od ideologii państwowej: kino propaństwowe, szczególna ranga tematu roku 1905, zaboru rosyjskiego, wojny polsko-bolszewickiej, kod romantyczny, kino prokatolickie i solidarystyczne, kino konserwatywne obyczajowo – pruderyjne, patriarchalne, burżuazyjne.

    b)   artystyczne – słabe warsztatowo, wtórne (uzależnione od innych form kultury), melodramatyczne.

  2. Kino żydowskie (jidysz) – realia produkcyjne, podział genologiczny, Józef Green i jego pomysł na kino, Judeł gra na skrzypacach, jako realizacja formuły Greena, Dybuk, czyli judaizm mistyczny.

 

Hitchcock: klasyk filmu kryminalnego

  1. Rebeka – „Amerykański film brytyjski”, powieść gotycka i romans kryminalny, kino kobiece Hitchcocka, charakterystyczne elementy stylu Hitchcocka w Rebece.
  2. Urzeczona – psychoanaliza jako McGuffin, psychoanaliza w znaczeniu metaforycznym, silne kobiety i zniewieściali mężczyźni, gwiazdy na ekranie i za kamerą – wizja Salvadora Dalego, rola i mechanika suspensu.

 

Film propagandowy w III Rzeszy

  1. Propaganda antysemicka: Wieczny Żyd (1940) Fritza Hipplera – kompilacyjny pseudodokument jako wsparcie „ostatecznego rozwiązania”; Żyd Süss (1940) Veita Harlana: „podludzie” w historycznym kostiumie; Hitler ofiaruje Żydom miasto/Terezin (1944) Kurta Gerrona, czyli perfidia i cynizm propagandy
  2. Leni Riefenstahl: trylogia „Reichsparteitagfilmów” (Zwycięstwo wiary (1933), Triumf woli (1935), Dzień wolności! – Nasz Wehrmacht (1935); Triumf woli – arcydzieło propagandy; Olimpiada jako poligon wojenny.

 

Film angielski w latach 40.

  1. Czas wojny – w stronę propagandy; dokumenty – Humphrey Jennings i inni; filmy fabularne – Nasz okręt Noela Cowarda i Davida Leana, apoteoza brytyjskości.
  2. Spotkanie – kontekst obyczajowy filmu, promowanie „angielskich” wartości, wpływ melodramatu Leana na historię kina.
  3. Henryk V – patriotyzm, konstrukcja filmu i jego polityczny wydźwięk, arcydzieło w kolorze.

 

Kino Orsona Wellesa

  1. Sylwetka reżysera, jego twórczość radiowa (Wojna światów) i filmy zrealizowane po pełnometrażowym debiucie (m. in. adaptacje szekspirowskie).
  2. Kulisy powstania Obywatela Kane’a i forma w filmie (głębia ostrości, montaż eliptyczny, narracja)
  3. Wspaniałość Ambersonów – adaptacja powieści, wątki autobiograficzne, dom jako bohater.

 

Historyczne freski Siergieja Eisensteina

  1. Propagandowy i agitacyjny rodowód  arcydzieł  Eisensteina.  Autorska koncepcja Aleksandra Newskiego: „treścią utworu będzie wojna obronna, czynnikiem określającym nastrój – heroizm, tendencją – partyjność, a założeniem kompozycyjnym – styl epicki”; uwikłanie obu serii Iwana Groźnego w kontekst wojenny i  uzależnienie od  ideologii stalinowskiej.
  2. Związki filmowej ekspresji z historią rodzimej sztuki (muzyka Prokofiewa, malarstwo Wasniecowa i  Rericha, monumentalizm operowy).

 

Klasyczny western

  1. Western jako przykład estetyki klasycznego kina hollywoodzkiego i „idealny”, silnie skonwencjonalizowany gatunek filmowy; cechy kina gatunków wg Altmana (dualizm, powtarzalność, kumulatywność, przewidywalność, nostalgiczność, symboliczność, funkcjonalność).
  2. Western jako przykład globalnego oddziaływania kina hollywoodzkiego (od dadaizmu przez spaghetti western i niemieckie westerny DEFA do Sukiyaki Western Django).
  3. Union Pacific – epickie widowisko filmowe utrzymane w konwencji klasycznego westernu, oparte na typowych dla gatunku wątkach; Dyliżans – spotkanie dwóch potęg amerykańskiego kina – reżysera Johna Forda i aktora Johna Wayne’a; forma filmu, wykorzystanie pejzażu, wizerunek kobiet w westernach, problem wizerunku etnicznej obcości.

aktualności

Polub nas

Bądź na bieżąco, dołącz do newslettera!