W ciągu trzech listopadowych dni przeniesiemy się do świata chilijskich twórców, którzy nie boją się zadawać trudnych pytań i eksperymentować z formą. Ich kino powstaje często poza głównym nurtem, ale właśnie dlatego pozostaje żywe, szczere i intelektualnie prowokujące. W programie znajdą się filmy o różnym tonie i rytmie: od Analfabetek Moisése Sepúlvedy – kameralnego dramatu o sile słowa i edukacji – po Zrób salto Cristiána Sáncheza, który zderza codzienność z metafizyką. Zobaczymy też odrestaurowaną wersję Nawet w najlepszych rodzinach. Rekonstrukcja Gustavo Leteliera, przez lata pozostającą w cieniu cenzury, halucynacyjnego Króla Nilesa Atallaha oraz dokumentalny Gaucho Americano Nicolása Moliny – historię o chilijskich kowbojach w Ameryce, którzy zderzają swoje marzenia z realiami pracy i migracji.

Festiwal „Chile na ekranie” to okazja, by przyjrzeć się kinu, które wymyka się prostym klasyfikacjom. Chilijscy reżyserzy traktują film jak laboratorium wyobraźni, w którym fikcja przenika się z rzeczywistością, a obraz staje się narzędziem pamięci. To twórcy, którzy – podobnie jak Pablo Larraín czy Raúl Ruiz – udowadniają, że kino Ameryki Południowej nie potrzebuje egzotyki, by fascynować. Wystarczy autentyczność i świadomość formy.

Przegląd otworzy uroczysty pokaz Nawet w najlepszych rodzinach. Rekonstrukcja, a każdemu z seansów towarzyszyć będzie komentarz wprowadzających w konteksty chilijskiej kultury filmowej. Będzie to więc nie tylko spotkanie z kinem, ale i z historią kraju, który wciąż redefiniuje swoje miejsce między przeszłością a przyszłością.