Franceskę da Rimini i jej ukochanego Paolo Malatestę Dante umieścił  w Boskiej Komedii w drugim kręgu piekielnym, przeznaczonym dla nadmiernie zmysłowych. Unoszą się w powietrzu, rzucani bezwładnie wiatrem, tak, jak przed tragiczną śmiercią pozwolili, aby rzucały nimi namiętności.

Historię kochanków z XIII-wiecznej Rawenny, nieco zapomniany dziś kompozytor Riccardo Zandonai opowiedział w melodramatycznej manierze, zgodnej z gustami masowej, europejskiej  publiczności początku XX wieku. Jak w tanim czytadle, choć przecież to historia autentyczna: jest powinność wobec rodu, jest wielka, choć zakazana miłość, jest intryga, jest i zemsta...  Po raz pierwszy swoją wizję tej opowieści reżyser Piero Faggioni przedstawił w MET w 1984 roku. Od tego czasu spektakl regularnie wraca na afisz, ciesząc oczy i uszy wyrobionej, nowojorskiej publiczności.

Adam Domagała: Francesca da Rimini