Filozoficzne kino Krzysztofa Kieślowskiego

• filozoficzne i moralistyczne aspekty, tematy i motywy kina Krzysztofa Kieślowskiego, które pojawiły się już w jego twórczości dokumentalnej (Urząd, Refren, Prześwietlenie, Siedem kobiet w różnym wieku, Gadające głowy), które pełnego znaczenia nabrały w kinie fabularnym (Przypadek i Dekalog)
  
  
• literackie i filmowe fascynacje reżysera w jego młodości (Dostojewski, Mann, Kafka i Camus oraz kino Ingmara Bergmana), wśród których szczególną rolę odgrywał światopogląd egzystencjalistyczny
• podteksty autobiograficzne w filmach Kieślowskiego
• sposób prowadzenia narracji w Przypadku - trzy warianty ludzkiego losu

Scienc fiction po polsku

• polskie science fiction (tradycja polskiego kina gatunkowego i popularnego, przykłady polskich filmów sf, hollywoodzkie filmy sf i ich polska recepcja, polityczny wymiar sf)
  
  
• kino Juliusza Machulskiego (apolityczność, gatunkowość, profesjonalizm, sukces Va Bank i Seksmisji)
  
  
• Seksmisja: perfekcja gatunkowa i narracyjna, ambiwalencja ideologiczna (eskapizm, konserwatyzm, interpretacje feministyczne)
  
  
• kino Piotra Szulkina (miejsce Szulkina pośród twórców kina moralnego niepokoju, apokaliptyczny kwartet: Golem, Wojna światów.., O-bi, O-ba.., Ga ga..; Wojna światów: inspiracje H. G. Wellsem i O. Wellesem, inspiracja wizualnym stylem ekspresjonizmu i filmu noir)

Przemoc dwu wojen: Austeria, Dolina Issy

• początki realizacji filmów, sieć inspiracji i problemy produkcyjne, założenia estetyczne i interpretacyjne obu filmów
  
  
• rekonstrukcja utraconych światów przeszłości i wspomnień: zamieszkałej przez Żydów Galicji w 1914 roku i Litwy Kowieńskiej w latach dziesiątych i dwudziestych XX wieku
  
  
• postać Tadeusza Konwickiego, który napisał do obu dzieł scenariusze, a jeden z filmów wyreżyserował

Dwa oblicza zagłady

• obrazy filmowe o Januszu Korczaku (film A. Wajdy oraz L. Skrzydły)
  
  
• filmy historyczne oparte na prozie wspomnieniowej (Kornblumenblau na podstawie książki Kazimierza Tymińskiego [więźnia obozu Auschwitz] Uspokoić sen; Korczak - scenariusz Agnieszki Holland w oparciu o wspomnienia samego Janusza Korczaka oraz jego znajomych)
  
  
• dwa portrety ludzkich zachowań w epoce rozpadu wartości i odmienne obrazowania wojennej rzeczywistości
  
  
• Kornblumenblau: kulisy powstania filmu, tłumaczenie oraz interpretacja tytułu

Ucieczka z PRL

• Symboliczny początek kina transformacyjnego (scena otwierająca Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce F. Falka)
  
  
• Czas zachwytu kapitalizmem w kinie polskim na początku lat 90 (Mów mi Rockefeller W. Szarka)
• Ciemne strony PRL-u i ekranowe przeżycie "na nowo" Polski Ludowej: Ucieczka z kina "Wolność" - analiza symboliki filmu, najważniejsze tropy interpretacyjne i nawiązania intertekstualne (Purpurowa róża z Kairu W. Allena oraz Mistrz i Małgorzata M. Bułhakowa)
  
  
• Wszystko co najważniejsze Roberta Glińskiego: poetyka autentyku i prawdziwe wspomnienia Pauliny "Oli" Watowej, realizacja filmu w autentycznych plenerach w Kazachstanie, recepcja filmu,

Koszty transformacji

• Transformacyjne nurty i schematy:

1. kino akumulacji (Biały K. Kieślowskiego)
2. kino inteligenckiego niepokoju (Amok N. Korynckiej-Gruz, Egoiści M. Trelińskiego)
3. kino wykluczenia (Wrony D. Kędzierzawskiej, Cześć, Tereska R. Glińskiego)
4. kino dorastania do wzorców konsumpcji (komedie romantyczne)
5. kino bandyckie (Psy W. Pasikowskiego)

• Psy jako polski sen o kinie gatunkowym (hollywoodzki bohater, film policyjny i gangsterski, neo-noir); Psy i polityka transformacji: problem lustracji, rozliczenia z PRL, nowych elit politycznych, Franz Maurer jako "ostatni bohater kina moralnego niepokoju"; Psy jako film gangsterski (film gangsterski jako metafora walki o własność i pozycję społeczną w kształtującym się społeczeństwie klasowym lat 90.)
  
  
• Wrony - dzieci jako metafora kosztów transformacji; estetyzacja biedy

Kino poetyckie

• próba definicji kina poetyckiego (określenie ponadgatunkowe i ponadrodzajowe)
  
  
• nurt prowincjonalny w polskim kinie lat 90 - charakterystyka i przedstawiciele
  
  
• Jan Jakub Kolski - tradycje rodzinne i bagaż kulturowy reżysera, Jańcio Wodnik jako spełnienie nurtu prowincjonalnego w polskim kinie
  
  
• Lech Majewski - ścieżka twórcza artysty w Polsce i zagranicą

Kino Marka Koterskiego

• Adaś Miauczyński jako bohater naszych czasów?
  
  
• postać inteligenta w polskim kinie po '89 roku
  
  
• transformacja gospodarcza jako istotny kontekst filmu
  
  
• kryzys wspólnotowości: rozbicie solidarności, która bazowała na zjednoczeniu robotników i inteligencji
  
  
• tropy autobiograficzne w kinie Marka Koterskiego

U progu tajemnicy

• twórczość reżyserska Jerzego Stuhra (zmiana wizerunku; inspiracja kinem Krzysztofa Kieślowskiego, najważniejsze motywy w twórczości reżyserskiej Stuhra (kondycja inteligenta, potrzeba miłości, wartości)
  
  
• temat metafizyki w kinie polskim
  
  
• wybory adaptacyjne Marczewskiego (mitologizacja dzieciństwa kosztem współczesności)
  
  
• Weiser: kolejny film w dorobku Marczewskiego o inicjacji (dorosłego i dziecka)

Kino Krzysztofa Krauzego

• kino społeczne (Dług) i artystyczne (Mój Nikifor) Krzysztofa Krauzego
  
  
• Dług: rozchwianie wartości wywołane przemianą ustrojową; darwinizm społeczny, świadectwo czasu; porównanie z Psami Władysława Pasikowskiego; szczególna recepcja filmu i jego wpływ na rzeczywistość w Polsce, postaci prototypowe filmu oraz autentyczna historia, która stoi za filmem
  
  
• Mój Nikifor: strategia reżysera w obsadzie ról (K. Feldman, R. Gancarczyk, J. Budniak) i sposób przedstawienia historii Nikifora Krynickiego
  
  
• twórcza współpraca K. Krauzego z Joanną Kos-Krauze

Kino współczesne

• wpływ ustawy o kinematografii z 2005 roku i powstanie Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej na stan produkcji i kultury filmowej w Polsce
  
  
• strategie twórcze w polskim kinie ostatniej dekady
  
  
• Wojna polsko - ruska: interpretacja autotematyczna filmu
  
  
• 33 sceny z życia Małgorzaty Szumowskiej jako film o wolności
  
  
• wątki autobiograficzne w 33 scenach z życia
  
  
• Rewers Borysa Lankosza - próba określenia przynależności gatunkowej filmu, rola zdjęć Marcina Koszałki i muzyki Włodzimierza Pawlika
  
  
• cechy charakterystyczne twórczości Wojciecha Smarzowskiego
  
  
• aspekt historyczno-polityczny Domu złego

Kobiecość na marginesie kultury

• Białe małżeństwo oraz Kobieta z prowincji jako przykłady współpracy autorów i autorek oraz włączenia do polskiej kultury filmowej postaci pozostających na marginesie kina głównego nurtu
  
  
• romantyczna i młodopolska tradycja literacka Białego małżeństwa (legenda Marii Komornickiej oraz Narcyzy Żmichowskiej), propozycja feministycznej interpretacji filmu zgodnie z tezą Dorothy Dinnerstein z eseju Syrena i minotaur
  
  
• styl Kobiety z prowincji jako reprezentatywny dla autorskiego kina Barańskiego, kontemplacyjnego i etnograficznego, a zarazem fabularny ekwiwalent filozofii codzienności rozwijanej współcześnie przez Jolantę Brach-Czainę