Paryż lat 60. tętni muzyką, nadzieją i kolorami – ale dla Rolanda, chłopca przykutego do wózka, świat zaczyna się i kończy na oczach jego matki. Cudowne życie to ciepły, pełen humoru dramat o sile rodzinnych więzi i o tym, jak bardzo wyobraźnia może przesunąć granice rzeczywistości. Ken Scott – twórca Starbucka – snuje opowieść inspirowaną faktami, lecz zanurzoną w miękkiej estetyce nostalgii. Esther, matka Rolanda, nie wierzy w diagnozy – wierzy w Sylvie Vartan, różowe światło i cud jako metodę wychowawczą. Film balansuje między słodyczą a realizmem, pokazując dzieciństwo jako przestrzeń pełną marzeń, które bywają silniejsze niż rzeczywistość. (Cudowne życie);
Ciało, pamięć i wolność – wszystkie poddane próbie w palącym słońcu hiszpańskiego wybrzeża. Rebecca Lenkiewicz przenosi na ekran powieść Deborah Levy, tworząc zmysłowy, kameralny dramat o dojrzewaniu w cieniu choroby i zależności. (Słone lato - Hot Milk);
Granica między prawdą a fikcją bywa cienka – zwłaszcza gdy w grę wchodzą emocje, ambicje i słuchalność. Jan Hřebejk powraca w formie z błyskotliwą, pełną absurdalnego humoru satyrą na media i społeczne łaknienie dramatów z odległych frontów. Stan wyjątkowy opowiada historię radiowca, który – zamiast relacjonować rewolucję na miejscu – tworzy ją z dźwięków patelni i blendera w mieszkaniu w Pradze. Znakomity Ondřej Vetchý gra bohatera jednocześnie groteskowego i tragicznego: uwikłanego w zawodowe kłamstwo, które niespodziewanie zaczyna żyć własnym życiem. Hřebejk celnie punktuje dzisiejsze mechanizmy medialnej manipulacji, a przy tym nie traci lekkości i zmysłu do celnych, zabawnych dialogów. (Stan wyjątkowy);
Cuma wraca do gry – choć mówi, że tylko na chwilę. Juliusz Machulski po latach wraca do świata Vinci, znów mieszając humor z kryminalną intrygą i szelmowskim wdziękiem. Tym razem emerytowany złodziej sztuki z hiszpańskiego luzu trafia prosto w krakowski chaos, gdzie nic nie idzie zgodnie z planem – zwłaszcza, gdy plan mają już inni. (Vinci 2)