Od 24 maja w Kinie Nowe Horyzonty.
Zaślepiona to brytyjski debiut młodej polskiej reżyserki Katarzyny Klimkiewicz, której wcześniejszy film, krótki metraż Hanoi - Warszawazdobył w 2010 roku Europejską Nagrodę Filmową. Pełna napięcia historia miłości kobiety w średnim wieku do dużo młodszego studenta z Algierii. Film o miłości, namiętności, uprzedzeniach i obsesjach.
Katarzyna Klimkiewicz, reżyserka: "To był dla mnie chrzest bojowy, mój pierwszy pełnometrażowy film. Miałam wielkie szczęście, że trafiłam na świetną ekipę. Dość szybko się odnalazłam w Anglii, bo podczas studiów na Łódzkiej Filmówce wyjechałam na rok do brytyjskiej szkoły filmowej w ramach wymiany studentów. Jestem bardzo wdzięczna za możliwość realizacji swojego debiutu w Wielkiej Brytanii, to jest zupełnie inna kinematografia niż polska. Angielski przemysł filmowy bardziej przypomina amerykański, niż europejski. Na przykład każdy ma tu agenta, bez agenta właściwie trudno tu funkcjonować, nikt nie traktuje cię poważnie. W Polsce wszystko jest bardziej płynne, tutaj np. jeśli robisz filmy telewizyjne, nawet bardzo dobre, to ciężko zdobyć szansę zrobienia filmu kinowego. To dotyczy reżyserów, operatorów, aktorów, nawet kostiumografów. Ludzie bardzo lubią tu wszystko szufladkować. Myślę, że po tym doświadczeniu zaczęłam doceniać dobre strony polskiej kinematografii, przede wszystkim elastyczność i naszą umiejętności adaptacji do różnych warunków. (...)
Gdy spotykamy Frankie jest silną przebojową kobietą, która świetnie sobie radzi w męskim świecie. Pracuje jako inżynier lotnictwa, projektuje drony. Jest twarda, zaangażowana i nigdy nie odpuszcza. Spotyka Kahila, młodego przystojnego studenta z Algierii, zakochują się w sobie. Jej uporządkowane życie, które ograniczało się do pracy i kontaktów z ojcem, zaczyna stawać się pasjonujące, ale jednocześnie wkrada się w nie chaos i lęk. Wtedy pukają do jej drzwi służby bezpieczeństwa, które informują ją, że Kahil nie musi być tym za kogo się podaje. Frankie musi zmierzyć się z podejrzeniami i zdecydować, komu może ufać. Ostatecznie musi wybrać, czy słuchać głosu serca czy kierować się umysłem. (...)
Nie interesowało mnie epatowanie nagością. Każda scena erotyczna w tym filmie, to w gruncie rzeczy scena dialogowa, tylko bez użycia słów. Starałam się podejść do każdej z tych scen w taki sposób, że poprzez seks bohaterowie chcą sobie coś powiedzieć, wyrazić coś, czego się nie da wyrazić inaczej. W tych intymnych sytuacjach nie liczy się skąd pochodzą, czym się zajmują, ile mają lat, są blisko siebie, blisko drugiego człowieka. Poza tym wciąż borykają się z tymi wszystkimi barierami, które narzucają im ich role społeczne."
"Klimkiewicz płynnie, bez wysiłku i z niezwykłą kontrolą przechodzi od romansu do dramatu politycznego, tych bardzo przecież odmiennych gatunków. Ale jej największym sukcesem pozostaje fakt, że udaje jej się sprawić, iż czujemy dokładnie to, co główna bohaterka". (Daniel Sarath, "Screen Invasion")
"Jedną z przyjemności oglądania Flying Blind jest rola Helen McCrory (Hugo i jego wynalazek, Harry Potter), grająca Frankie, błyskotliwą czterdziestolatkę, inżynier zajmującą się samolotami. McCrory błyszczy w tej nietypowej dla siebie roli; wciela się w kobietę, której poczucie kontroli nad własnym życiem i pracą okazuje się iluzją. (...) Lapidarne zdjęcia Andrzeja Wojciechowskiego w ciekawy sposób pokazują miejsce akcji, Bristol, a inteligentny scenariusz Naomi Wallace i Bruce'a McLeoda ujawnia tajemnice powoli, pozostawiając przy tym na tyle dużo niejednoznaczności, że widz nie przestaje zastanawiać się nad tym, co jest prawdą." (Allan Hunter, "Screen Daily")
Katarzyna Klimkiewicz studiowała reżyserię w łódzkiej Filmówce. W 2003 roku została stypendystką Binger Film Lab w Amsterdamie. Od 2010 roku jest prezeską Stowarzyszenia Film 1,2. Obecnie razem z Chilijką Domingą Sotomayor pracuje nad krótkim metrażem Wyspa (wcześniej The Time Before) w ramach DOX:LAB, międzykulturowego programu duńskiego festiwalu CPH:DOX, który od 2009 roku umożliwia reżyserom europejskim i spoza Europy wspólną realizację filmów.