Połowa lat 70. zastała Akirę Kurosawę w trudnym miejscu. Reżyser, rozczarowany zarówno japońskim, jak i hollywoodzkim przemysłem filmowym, próbował popełnić samobójstwo. Ów gest był interpretowany jako przyznanie, że opuszczają go twórcze siły. Z tej perspektywy majestatyczne obrazy ussuryjskiej tajgi i prosta opowieść o zamieszkującym jej tereny myśliwym Dersu (tuwański aktor Maksim Munzuk) okazały się wybawieniem. Zrealizowany głównie za pieniądze Związku Radzieckiego i kręcony w rosyjskich plenerach na taśmie 70mm, Dersu Uzała jest oparty na książkach przyrodnika i etnografa Władimira Arsenjewa, które Kurosawa przeczytał kilka dekad wcześniej. Jeden z ulubionych tematów reżysera – relacja człowieka i natury, dawnych obyczajów i nowoczesności – znajduje tu malarskie, liryczne rozwinięcie. Zdobywca Oscara dla najlepszego filmu zagranicznego.
Reżyser, scenarzysta, producent, jedna z najważniejszych postaci w historii japońskiego kina. Choć realizował filmy o różnej przynależności gatunkowej, sławę zyskał przede wszystkim jako twórca historycznych fresków osadzonych w realiach feudalnej Japonii. Za swoje dzieła otrzymał szereg nagród, na czele ze Złotą Palmą w Cannes za Sobowtóra (1980) i honorowym Oscarem (1990 roku).
1952 Piętno śmierci
1954 Siedmiu samurajów
1957 Tron we krwi
1961 Straż przyboczna
1985 Ran