19 marca 1983 roku rozpoczęła się historia miejskiej botaniki w Berlinie. Dokument Matthew Gandy’ego pełen jest archiwalnych materiałów ukazujących odkrywanie niezwykłej roślinności miasta, która przez lata przejmowała powojenne luki w zabudowie (przestrzenie nazwane nieprzetłumaczalnym na inne języki, niemieckim rzeczownikiem „die Brachen”). Nieuporządkowana i niekontrolowana zieleń zasiedliła opuszczone przez ludzi obszary, tworząc dzikie ogrody. I tak się w nich rozgościła, że wielu mieszkańców i mieszkanek nie wyobraża sobie bez niej krajobrazu Berlina. Dziś są one niezwykle chętnie odwiedzane przez osoby szukające natury w metropolii, ale stały się również polem ścierania się interesów różnych aktorów miejskich, zwłaszcza tych zainteresowanych zajęciem „wolnych” działek pod zabudowę. Plantae ruderalis, plantae ruinorum, plantae tectorum - wszystkie te rodzaje plantae urbanae, czyli roślinności miejskiej, będziemy mieć okazję odkryć wspólnie w przestrzeni Berlina, dzięki przewodnictwu socjolożek, architektów, historyczek, ale przede wszystkim botaników-pasjonatów – pionierom systematyzowania i ochrony natury w mieście. Nie zabraknie też pytań o przyszłość oraz praktycznych przykładów projektowania przestrzeni rekreacyjnych z zachowaniem „chwastów”.