Kultowa surrealistyczna komedia o strukturze płyty winylowej, tylko że zamiast ścieżki dźwiękowej obcujemy z sekwencjami czystego absurdu przypominającymi niekończący się strumień japońskich reklam, tych najdziwniejszych i najbardziej kreatywnych. Funky Forest to gatunkowo-estetyczny mieszaniec, w którym trudno o jasne ustalenie jednorodnej narracji. To raczej międzygalaktyczna wycieczka z całą gamą przedziwnych postaci, które przenoszą nas przez nieoczekiwane wątki i scenerie – od nagłych wizyt UFO, psychodeliczne sekwencje snów, niedorzecznego w swej chorografii tańca, aż po kąśliwe występy niepoprawnych komików i podłączone do ludzkich ciał maszyny, wypluwające z siebie oślizgłe przedmioty. Barwność, groteska, fascynująca w swej dziwności erotyka albo sen szaleńca. Każdy pokaz tej pięknej w swej absurdzie komedii to wydarzenie wyjątkowe – kolektywne doświadczanie całego spektrum groteski.
Kult japońskiej produkcji wynika z przepastnej wyobraźni twórców, którzy w Funky Forest wyznaczyli sobie jeden cel – stałe przesuwanie granicy i dobrego smaku, jak i pułapu absurdu. Za tym cudownie szalonym projektem stoi twórcze trio – Katsuhito Ishii (twórca równie kultowego Smaku herbaty), Hajime Ishimine i Shunichiro Miki. To reżyserzy, którzy równie chętnie wchodzą w polemikę z estetyką Davida Cronenberga i francuskiej ekstremy, założeniami ero-guro-nansensu (erotyka-groteska-nonsens) jak i japońskimi stereotypami. Tym samym, powstał film idealnie wieńczący nieformalną falę dziwności w niezależnym kinie japońskim – Japanese New Weird – który charakteryzuje typowa dla tego okresu poetyka rozpadu, zakładająca dekonstrukcję zarówno filmowej formy, jak i całej gamy fałszywych stereotypów, z jakimi niesłusznie kojarzy się nieraz Japonia.
Mistrz japońskiego surrealizmu, który zasłynął filmem Smak herbaty. W recepcji krytyków, to właśnie Ishii był kluczową postacią dla sukcesu Funky Forest, w którym odpowiadał za skecze manzai, sceny z Guitar Brothers, surrealistyczne sekwencje i angaż Tadanobu Asano oraz Hideakiego Anno.
1998 Samehada otoko to momojiri onna / Shark Skin Man and Peach Hip Girl
2000 Party 7
2004 Smak herbaty / Cha no aji / Taste of Tea
2005 Funky Forest / Naisu no mori: The First Contact / Funky Forest: The First Contact
2011 Samagurā: Omae no mirai o hakobe / Smuggler
Kultowy reżyser reklamowy i twórca muzyki do filmów i reklam. Studiował design na Musashi Art University w Tokio. Po studiach zajął się reżyserowaniem filmów reklamowych. Długo pracował jako specjalista od reklamy dla wielu prestiżowych instytucji kultury i sztuki. W Funky Forest odpowiada głównie za sekwencje muzyczno-taneczne, tworzył również muzykę do Smaku herbaty Ishiiego.
Również studiował na Musashi Art University i zajmował się promocją oraz reklamą. W swojej karierze występował również jako aktor i użyczał głosu w dubbingu. W Funky Forest zagrał cztery postaci i był odpowiedzialny za sekwencje z cielesnymi instrumentami i urządzeniami podłączonymi do ciała. Wyreżyserował również sequel do Funky Forest, czyli The Warped Forest (2011).