Uwaga! Pierwszymi objawami zainfekowania wirusem Alvin są: delikatny katar, łzawienie oczu, podwyższona temperatura oraz nieodparta potrzeba okaleczania, zagryzania, torturowania i rozrywania wnętrzności każdej napotkanej osoby. W przypadku podejrzenia zarażeniem już nic nie ma sensu... To koniec.
Jim i Kat są młodym i zupełnie przeciętnym małżeństwem żyjącym w Tajpej na Tajwanie. Niemal każdego dnia spędzają kilka przyjemnych chwil w ciepłym jeszcze łóżku, omawiają najbliższe plany i karmią rybki w akwarium. Nic nie wskazuje na nadchodzące zmiany – miły sąsiad nadal zajmuje się swoim uroczym ogródkiem na balkonie, a w telewizji znów wspominają o globalnej pandemii niegroźnego wirusa. Wirusy jednak mają to do siebie, że mutują z zaskoczenia (szczególnie w filmach i po zakończeniu sezonu letniego). Alvin nieoczekiwanie przekształca się w koszmarną zarazę zmieniającą ludzi w krwiożercze i bezwzględne bestie, które całkowicie oddają się swoim najniższym instynktom. Ta pandemia nadciąga tylko jedną falą, by zalać całe miasto stertami rozwleczonych jelit, oderwanymi kończynami oraz aktami przemocy, które nie śniły się najstarszym twórcom filmów o zombie... Jim i Kat zostają rozdzieleni codziennymi obowiązkami. On w pobliskiej jadłodajni widzi jak obleśna staruszka masakruje twarz kucharza. Ona podczas podróży metrem jest świadkinią rzezi tak krwawej, że podda ona w wątpliwość naszą wiedzę na temat zawartości ludzkiego organizmu. Jim i Kat próbują odnaleźć się w tym szaleństwie. Czy jednak miłość zwycięży, skoro całe miasto wygląda jak okładka albumu Cannibal Corpse?
The Sadness to paskudny, obrzydliwy i ekstremalnie krwawy survival horror, który nie nadaje się dla osób o słabych nerwach. Wyobraźcie sobie, że Wściekłość i Srpski film mają dziecko, które wsadzają w Zombie Express, by wysłać je na wakacje organizowane przez Ruggero Deodato. Debiutujący na stołku reżysera filmu pełnometrażowego Rob Jabbaz oferuje nam widowisko wielokrotnie zaskakujące – bez zbędnego przedłużania wrzuca nas wprost w szaleńczo satysfakcjonującą akcję pełną gore, by z każdą kolejną sceną przesuwać granice i zaskakiwać nowym zwyrodnieniem świata przedstawionego. W The Sadness nie czeka nas nawet chwila wytchnienia. Na ekranie rządzą rzeź, upajająca wściekłość oraz seksualne dewiacje! Kanadyjski reżyser bawi się konwencją kina pandemicznego oraz horroru zombie, podkręcając znane schematy do granic możliwości (szczególnie naszych) – nie zapomina jednak przy tym o utrzymaniu napięcia, stworzeniu bohaterów, na których nam zależy, czy dodaniu kilku lekkich żartów.