Chuligan Alex doskonale się bawi kosztem innych: dokonuje rozbojów, gwałtów i kradzieży. Transformacja pozbawionego wszelkich zasad moralnych łobuza w porządnego obywatela poprzez brutalne pranie mózgu (nowatorską terapię) i jego powrót do dawnych praktyk stały się osnową przerażającej wizji Kubricka, zaczerpniętej z przełomowej powieści Anthony’ego Burgessa, osadzonej gdzieś w nieokreślonej przyszłości. Nastrój osaczenia potęguje wspaniała muzyka elektroniczna. Na ścieżkę dźwiękową filmu składają się m.in. utwory stworzone przez Wendy Carlos na syntezatorze Mooga i klasyki Beethovena. Film wzbudzał kontrowersje od pierwszych pokazów, ale i tak został nominowany do Oscara w czterech kategoriach. Moc oddziaływania filmu nie słabnie do dziś: Mechaniczna pomarańcza szokuje i pociąga jednocześnie.
Urodził się w 1928 roku w Nowym Jorku, zmarł w 1999 roku w swoim wiejskim domu w Anglii. Karierę zaczynał od fotografii prasowej (m.in. Look) oraz krótkometrażowych dokumentów (Dzień walki z 1951 roku). Jego pierwsze filmy fabularne utrzymane były w estetyce noir i kina gangsterskiego, a mocnym wejściem okazały się antywojenne Ścieżki chwały. Choć potem dostał do realizacji historyczny fresk Spartacus, rozbawił widzów groteską Dr Strangelove i wzbudził skandal Lolitą. Wielu uważa, że dojrzały, mistrzowski okres twórczości Kubricka zaczyna się od Odysei i obejmuje sześć filmów. Choć gatunkowo różne, pozostają jednak naznaczone ręką geniusza pod względem perfekcyjnej formy, zdjęć, przestrzeni, muzyki. Wszystkie poruszają zasadnicze pytania: o wolność woli, naturę zła, instynkty i rozum.
1955 Killer’s Kiss
1957 Paths of Glory
1962 Lolita
1968 2001: Space Odyssey
1971 A Clockwork Orange
1980 The Shining
1987 Full Metal Jacket
1999 Eyes Wide Shut