Paryż, Teksas, od którego premiery mija w tym roku 30 lat, był dla Wima Wendersa filmem przełomowym - jego największym artystycznym sukcesem, którego miarą jest przyznana mu w Cannes Złota Palma. To także podsumowanie długoletniej fascynacji Stanami Zjednoczonymi. Niemiecki reżyser patrzy tu na Amerykę oczami człowieka pozbawionego pamięci i tożsamości – swego rodzaju Kaspara Hausera, który w pierwszej scenie filmu nagle pojawia się na pustyni. Bohater na nowo poznaje swój kraj: wyludnione rubieże, zatłoczone autostrady i przedmieścia, wielkie przestrzenie, których pokonanie zajmuje wiele dni. Musi też odkryć swoją przeszłość, skonfrontować się z poczuciem winy i poszukać przebaczenia. Powolna narracja i piękne zdjęcia Robby'ego Müllera nadają senny wymiar jego amerykańskiej odysei.
Piotr Mirski
Urodzony w 1945 roku w Düsseldorfie. Długo szukał swojej drogi: studiował medycynę i filozofię, następnie wyjechał do Paryża, aby zostać malarzem. Z czasem jednak postawił na kino i zaczął naukę w szkole filmowej w Monachium. Razem z m.in. Rainerem Wernerem Fassbinderem i Wernerem Herzogiem był członkiem ruchu młodych twórców, którzy odnowili i wprowadzili na europejskie salony kino niemieckie. Wenders kręci zarówno filmy fabularne, jak i dokumentalne. Jego ulubionym reżyserem jest Yasujirō Ozu.
1970 Summer in the City
1976 Z biegiem czasu / Im Lauf der Zeit / Kings of the Road
1984 Paryż, Teksas / Paris, Texas
1987 Niebo nad Berlinem / Der Himmel über Berlin / The Sky Above Berlin / Wings of Desire
1994 Lisbon Story
1995 Po tamtej stronie chmur / Al di là delle nuvole / Beyond the Clouds
1999 Buena Vista Social Club
2000 Million Dollar Hotel / The Million Dollar Hotel