Egzamin pisemny w formie testu wyboru odbędzie się w we wtorek 28 stycznia 2014 r. o godz. 17:00 w sali 9 Kina Nowe Horyzonty. Prosimy o punktualne przybycie.
Zagadnienia egzaminacyjne – semestr III Akademii Filmowej we Wrocławiu
Początki kina dźwiękowego:
- pierwsze próby wprowadzenia dźwięku do kinematografii (pod koniec XIX w. – kinetofon Edisona i fonosceny wytwórni Pathé; oraz przed pierwszą wojną światową – biofon Oskara Messtera i chronofon Léona Gaumonta)
- przełom dźwiękowy w kinematografii w latach 1927-1930 (rola w udźwiękowieniu kinematografii wytwórni Warner, która wprowadziła na ekrany w październiku 1927 roku „Śpiewaka jazzbandu” Alana Croslanda)
- skutki wprowadzenia dźwięku (regres artystyczny języka filmowego, utrudnienie procesu realizacji filmu, ograniczenia techniczne – zdjęcia 100% w atelier, które przyczyniły się do teatralizacji spektaklu filmowego; wylansowanie nowego gatunku filmowego –musicalu; pierwsze próby artystycznej integracji obrazu i dźwięku zmierzające do utworzenia nowych konwencji języka audiowizualnego kina)
Awangarda:
- Wielka Awangarda (cechy charakterystyczne: skupienie w grupach, wypowiadanie się za pomocą manifestów, programów i czasopism; inspiracja odkryciami naukowymi, antytradycjonalizm; skupienie na formie; autotelizm; idea działania; postulat spojenia sztuki z życiem; postulat stworzenia nowego społeczeństwa; zmiana klasycznego modelu komunikacji artystycznej artysta – dzieło – odbiorca)
- film a awangarda (najważniejsze sfery, w których postulaty awangardy spotykały się z domniemaną przez awangardzistów, czy też rzeczywistą naturą medium filmowego: prezentyzm, maszynizm, dynamizm, kreacja świata rządzącego się prawami kompletnie różnymi, niż rzeczywistość, kolektywny charakter dzieła filmowego, perswazyjna siła kina, obiektywizm obrazu, poszerzenie obszaru widzialności)
- surrealizm (geneza, cel, program; Louis Buñuel i „Złoty Wiek”, Jean Cocteau i „Krew poety”)
Nowe gatunki: film gangsterski i musical:
- amerykański system kina gatunków (etyka purytańska a duch rozrywki; 7 cech kina gatunków: dualizm, powtarzalność, kumulatywność, przewidywalność, nostalgiczność, symboliczność, funkcjonalność)
- musical (teatralne źródła, przełom dźwiękowy, widz w tekście musicalu)
- film gangsterski (prohibicja a wyobraźnia masowa, gangster jako (anty)bohater, scenografia i rekwizyt w filmie gangsterskim)
Burleska amerykańska:
- przeobrażenia komedii po przełomie dźwiękowym (nowe konwencje i nowe tradycje komediowe, które w dekadzie lat trzydziestych stały się podstawą hollywoodzkiego kina)
- twórczość komików broadwayowskiego widowiska (Eddiego Cantora, autora takich filmów jak: „Byczo jest!” („Whoopee”), „Piękne dni”, „Urwis z Hiszpanii”; Willa Rogersa, w sezonie 1934/1935 najpopularniejszego gwiazdora USA, autora konserwatywnych, moralizujących komedii, jak „Na dworze króla Artura”, „Jarmark miłości”, „Sędzia Priest” i „W starym Kentucky” [reżyserowanych m.in. przez Johna Forda]; oraz Mae West, seks symbolu tamtych czasów, autorki odważnych społecznie filmów i gwiazdy „Nie jestem aniołem” i „Idąc do miasta”)
- twórczość braci Marx (specyfika ich komizmu, emploi, tradycje, ewolucja – od teatru po kino, kontekst ideologiczny humoru i wpływ na kolejne pokolenia twórców)
Gwiazdy Hollywoodu:
- Greta Garbo (europejskie początki kariery, nieme filmy Grety Garbo, Garbo w filmie dźwiękowym, ulubieni reżyserzy – Edmund Goulding, Jacques Feyder, Fred Niblo, Mauritz Stiller, Clarence Brown, operatorzy – William H. Daniels, scenografowie – Cedric Gibbons)
- Marlena Dietrich (europejskie początki kariery, Dietrich w filmie dźwiękowym, Josef von Sternberg – ulubiony reżyser Dietrich)
- inne gwiazdy kina przedkodeksowego (Mae West, Claudette Colbert, Norma Shearer, Jean Harlow, Clark Gable, John Gilbert, Maurice Chevalier)
- „Maroko” i „Ludzie w hotelu” jako przykłady kina „przedkodeksowego”
Drogi filmu francuskiego:
- Jean Vigo i „Pała ze sprawowania” (biografia autora, „poety przeklętego” francuskiego kina i jego film legenda: okoliczności powstania filmu i jego losy; zapowiedź przyszłej poetyki kina autorskiego, postulowanej przez Nową Falę)
- Julien Duvivier i „Jej pierwszy bal” (film w kontekście „realizmu poetyckiego”, najważniejszego nurtu ówczesnego kina francuskiego, łączącego – w sposób paradoksalny – „realistyczne” przedstawianie życia zwykłych ludzi z „poetycką” mitologizacją ich losu; główni aktorzy filmu: Marie Bell, Françoise Rosay, Louis Jouvet)
Kino Williama Wylera:
- rys biograficzny i konteksty twórczości reżysera (jego inspiracje, pozycja w Hollywood i recepcja europejska)
- William Wyler i oblicza amerykańskiej tożsamości (kraj „dzikiego Zachodu” – od westernowych początków reżysera po „Biały Kanion”; mitologia amerykańskiego Południa – filmy z Bette Davis; echa II wojny światowej – „Pani Miniver”, „Najlepsze lata naszego życia”)
- „Wyler-touch” (cechy reżyserskiego stylu)
- Wyler jako realista i twórca superprodukcji (m. in. „Ben Hur”)
Arcydzieła Chaplina:
- rys biograficzny (początki w music hallu i w zespole pantomimicznym F. Carno; angaż u M. Sennetta – wytwórnia Keystone; narodziny i ewolucja postaci Włóczęgi; od „Gorączki złota” do „Pana Verdoux” – złoty okres w twórczości Chaplina; burzliwe życie osobiste artysty)
- wpływ przełomu dźwiękowego na twórczość Chaplina
- „Dzisiejsze czasy” i „Dyktator” (kontekst społeczno-polityczny, współczesne odczytanie filmów, rodzaje komizmu, użycie dźwięku)
Komedie obyczajowe Franka Capry:
- biografia Capry na tle epoki (emigracja, terminowanie w czasach kina niemego, przełom dźwiękowy, Capra w Columbia Pictures)
- „nazwisko przed tytułem” (Capra jako prekursor kina autorskiego, cechy kina Capry – gatunki, typ postaci, dominujące motywy; stali współpracownicy: Joseph Walker, Robert Riskin, Barbara Stanwyck, James Stewart, Gary Cooper, Jean Arthur)
- „Ich noce” (przykład screwball comedy, legendy związane z filmem, „oscarowy poker”)
- „To wspaniałe życie” (arcydzieło Capry, amerykańskie wartości w pigułce)
Fritz Lang w Niemczech i na emigracji
- Lang weimarski (źródła stylu weimarskich filmów Fritza Langa: [ekspresjonizm filmowy, teatr Reinhardta, wiedeńska secesja, nowa rzeczowość, radziecka szkoła montażu]; ekspresjonistyczne stylizacje [Zmęczona śmierć, Nibelungi] i „noworzeczowa” futurologia [Metropolis, Kobieta na Księżycu]; obraz epoki w filmach o superprzestępcach [dyptyk o doktorze Mabuse, Szpiedzy]); M – morderca – arcydzieło stylu i umiaru.
- Lang amerykański (paszport do Hollywood – Jestem niewinny; filmy „więzienne”; antyfaszystowskie i westerny; amerykański styl Langa.
- styl późny w okresie zachodnioniemieckim końca lat 50. (Trzecia dekada doktora Mabuse; remaki „kolosalnych” filmów z lat 20).
Wszystkie barwy świata – film i kolor
- film barwny a problem technologicznych „przełomów” w historii kina
- przetwarzanie koloru w filmach czarno-białych.
- techniki i konwencje barwienia we wczesnym kinie (ręczne kolorowanie, tinting, toning).
- monopolizacja – zwycięstwo Technicoloru.