Legendarny horror w reżyserii Daria Argenta, który na zawsze wpisał się do kanonu kina grozy. Fabuła opowiada o młodej amerykańskiej baletnicy, Suzy, która trafia do niemieckiej akademii tańca, by trenować sztukę baletu. W szkole od początku dzieją się dziwne rzeczy, koleżanki Suzy znikają w tajemniczych okolicznościach, a w tle pojawia się sugestia, że akademią być może włada potężna czarownica.
Nie fabuła jest jednak w „Suspirii” najważniejsza, bo to horror, który atakuje widza przede wszystkim obrazem i dźwiękiem – przesycone kolorami kadry, które uwieczniono na taśmie Technicolor, perfekcyjnie zgrywają się ze złowieszczą, pełną szeptów, krzyków i tajemniczych odgłosów muzyką zespołu Goblin. Suspiria wygląda dzięki temu jak inspirowana Alicją w Krainie Czarów baśń przefiltrowana przez wyobraźnię psychopaty. Nicolas Winding Refn zrecenzował ten horror jednym zdaniem – „to najlepszy film do brania kokainy”. W żadnym wypadku nie zachęcamy do sprawdzania prawdziwości tej tezy, ale nie ma wątpliwości, że nawet bez wspomagaczy Suspiria zapewni każdemu widzowi jedyny w swoim rodzaju odlot.