Przy tradycyjnym ryokanie Fujiya, położonym w cieniu Kioto, przepływa rzeka Kibune. Mieszkańcy wierzą, że w jej wodach obecne są bóstwa. Pewnego dnia obsługa gospody doświadcza niekończącego się zbiorowego déjà vu. Cała okolica Kibune wpada w pętlę czasu, scena po scenie odtwarzają się minione zdarzenia, co jest źródłem narastającego chaosu, nad którym trzeba zapanować. I chociaż dla niektórych taki stan rzeczy to życiowa szansa, to i tak najwięcej kłopotów będzie miała obsługa ryokanu – zapętlenie w czasie bynajmniej nie ustanawia dnia wolnego od pracy, o komfort klientów trzeba dbać bez końca.
Junta Yamaguchi to odkrycie japońskiego kina niezależnego. Młody twórca specjalizuje się w produkcjach o niewielkim budżecie, które charakteryzują się prostym pomysłem i niezwykłą fabularną precyzją (warto wspomnieć film Jednym cięciem pokazywany podczas 13. edycji Pięciu Smaków). Yamaguchi imponuje narracyjnym tempem i rozmachem inscenizacyjnym, większość brawurowo odegranych scen zamyka w długich mastershotach. Nad rzeką bez końca gwarantuje więc wyrafinowaną zabawę kinem i potężny ładunek ciepła – ostatecznie kto by nie chciał zatrzymać czasu w pięknej scenerii Kibune?
By the traditional Fujia ryokan near Kyoto flows the river Kibune. The locals claim that its waters are inhabited by deities. One day, the inn staff experiences an unending collective déjà vu. The whole area surrounding Kibunegets stuck in a time loop, the past events are played out scene by scene, causing chaos someone needs to get under control. Even though for some the situation is a once-in-a-lifetime opportunity, the ryokan staff is faced with some serious trouble – the time loop knows no day off, the comfort of the clients must be assured perpetually.
Junta Yamaguchi is a rising star of Japanese independent cinema. The young filmmaker specializes in small-budget productions, characterized by a simple idea and the unique precision of the plot (remember One Cut Of The Dead shown at the 13th Five Flavours?). Yamaguchi impresses with the narrative pace and the production panache, closing most of the daringly enacted scenes in long master shots. River guarantees a refined film play and a heavy load of warmth. In the end, who wouldn't want to stop the passage of time in the beautiful scenery of Kibune?