Piero Vivarelli to reżyser włoskich filmów klasy B wszystkich gatunków, autor tekstów muzycznych przebojów - w tym 24 000 baci (dwadzieścia cztery tysiące buziaków) Celentana i scenarzysta spaghetti westernu Django (1966). W młodości był zwolennikiem X flotylli MAS oraz jedynym nie Kubańczykiem, poza Che Guevarą, posiadającym legitymację Kubańskiej Partii Komunistycznej podpisaną przez Fidela Castro. Zaczynając od Urlatori alla Sbarra (musicalu z Celentano, Chetem Bakerem i Miną o świecie młodych, który zaczął poruszać się w rytmie rocka), przez filmy polityczne (Oggi a Berlino), po Django (prekursor szkoły spaghetti westernu), Vivarelli unosił się na fali nowego. Przeniósł na ekran komiksy Satanik i Mister X, a rewolucję seksualną pokazał w Il dio serp.