Ostatnie dni miasta Tamera El Saida to wielowarstwowy filmowy poemat o Kairze, ale także poruszająca pieśń żałobna - requiem dla miasta na progu jego nieodwracalnej zmiany. Tamer El Said przemierza swoje rodzinne miasto, zachowując bystrość spojrzenia, wyłapuje w nim sceny, dźwięki i obrazy. Podobnie jak T.S. Eliot w poemacie Ziemia jałowa, który zawiera liczne wątki i motywy ze światowej literatury różnych okresów, reżyser Ostatnich dni miasta czerpie inspiracje z różnych źródeł, ale wszystkie one biją w Kairze. Z nich także w efekcie powstaje polifoniczne dzieło. Oba te poematy - literacki i filmowy, łączy także kontekst powstania. Ziemię jałową Eliot napisał tuż po wielkiej wojnie, a w przededniu kolejnej katastrofy. Tamer El Said nakręcił Kair zaledwie kilka miesięcy rewolucji. Poeta i reżyser byli świadkami upadku starego świata. I podobnie jak Eliot także El Said zdaje się mówić do widza podczas swojej kairskiej wędrówki Jakie korzenie tu tkwią, jakie gałęzie rosną / Z tych kamiennych rumowisk? O synu człowieka, / Rzec nie potrafisz ni zgadnąć, bo ty znasz jedynie / Stos pokruszonych obrazów, i słońce tam pali.

opis Ewa Pluta - kuratorka Przeglądu Sztuki SURVIVAL