Akademia Kina Polskiego to autorski projekt realizowany przez Narodowe Centrum Kultury Filmowej we współpracy ze Stowarzyszeniem Nowe Horyzonty. Całość stanowi roczny (dwusemestralny) kurs historii polskiego filmu. Każdy semestr to czternaście spotkań, na które składają się: wykład poświęcony wybranemu okresowi historii polskiego kina, projekcja filmu oraz dyskusja po seansie.

Celem Akademii Kina Polskiego jest edukacja w dziedzinie polskiego kina. W trakcie dwóch semestrów wyświetlone zostaną filmy z całej historii polskiego kina, które zostaną opatrzone wykładem zwracającym uwagę na tematykę filmu, jego twórców, konteksty historyczne i wykorzystane środki plastyczne. Sylabus przeglądu został ułożony w sposób niechronologiczny, akcentując dialogiczny charakter polskiego kina oraz powracające zainteresowanie poszczególnymi zjawiskami. Każde spotkanie z cyklu będzie rozpoczynał wykład, po którym odbędzie się projekcja filmowa. Akademia Kina Polskiego jest promowana zarówno wśród studentów łódzkich uczelni wyższych, jak i wśród odwiedzających NCKF w Łodzi – każdy pokaz będzie otwarty dla widzów, a cykl stanie się ważną częścią repertuaru Kina NCKF. Będzie to stały dostęp do najważniejszych filmów z całego okresu polskiego kina na wielkim ekranie. Partnerem przeglądu jest Kino Nowe Horyzonty.

Wartość merytoryczna opiera się na zestawieniu różnych okresów i nurtów, co pozwala na głęboką analizę ewolucji polskiego kina, podjęcie refleksji nad autorami, ich twórczością oraz historią polskiego filmu, a także nad tematami społecznymi, które porusza, umożliwia uczestnikom pełniejsze zrozumienie znaczenia kina jako medium artystycznego i kulturowego. Przykłady starych i nowych filmów pozwalają dostrzec zmiany w estetyce, narracji oraz podejmowanych tematach, a także różnice w podejściu do formy i treści.

Pierwsza edycja projektu będzie trwała od października 2025 do czerwca 2026.

Akademia Kina Polskiego została zaprojektowana jako dwusemestralny cykl edukacyjny, który łączy różnorodne aspekty polskiego kina. Filmy zostały połączone w pary w sposób achronologiczny – w ten sposób zostanie wyeksponowany dialogiczny charakter polskiego kina oraz wzajemną komplementarność w ujęciu podobnych tematów przez różne, często bardzo dalekie od siebie pokolenia polskich twórców filmowych. Połączenie współczesnego polskiego kina (również krótkometrażowego) z żelazną klasyką zwiększy przystępność przeglądu.