Początki kinematografii na ziemiach polskich
wczesne kino jako późna forma historycznej sztuki projekcji
projekcje filmowe na ziemiach polskich w 1896 roku
wędrowni kinematografiści: bracia Krzemińscy, Spółka polska ze Lwowa, madame Olinka
formowanie polskiego przemysłu filmowego po roku 1918; najważniejsi producenci i twórcy kina niemego w Polsce
"Mocny człowiek" - film niemy o ambicjach artystycznych
Polskie kino dwudziestolecia międzywojennego
popularne tematy i gatunki (film historyczny, melodramat i jego odmiany, komedia; "Mogiła Nieznanego Żołnierza", "Młody las", "Znachor", "Jadzia")
wybitni reżyserzy polskiego kina międzywojennego
system gwiazdorski w polskim kinie lat 30
filmowe adaptacje literatury
przełom dźwiękowy w polskim kinie j jego konsekwencje
Kino żydowskie. Przykład "Dybuka", filmy kręcone w jidisz
kultura żydowska na ziemiach polskich
produkcja i recepcja filmu jidysz w Polsce
kino jidysz i antysemityzm lat 30.
Obraz obozu koncentracyjnego w filmie "Ostatni etap" na tle innych przekazów
ikonografia filmu obozowego
film Jakubowskiej jako punkt odniesienia dla kolejnych produkcji poświęconych problematyce Holokaustu
międzynarodowa recepcja filmu
Obraz okupacji w pierwszych filmach powojennych - "Zakazane piosenki"
wymowa warstwy muzycznej (nośnik politycznego przesłania)
krajowa recepcja filmu
miejsce filmu Buczkowskiego w tradycji kultury
Socrealizm w polskim kinie
wymagania doktryny i cechy stylu
konwencje filmu produkcyjnego jako głównego gatunku polskiego socrealizmu
"Przygoda na Mariensztacie" jako przykład komediowo-musicalowej wersji socrealizmu (postaci Ludwika Starskiego i Leonarda Buczkowskiego w kinie powojennym)
wirtuozeria realizatorska najwybitniejszego dzieła polskiego socrealizmu - filmu "Celuloza"
wprowadzenie kolorowej taśmy filmowej
Próba przezwyciężenia socrealistycznych schematów
odwilż a geneza "czarnych" filmów obyczajowych i "czarnej serii" dokumentalnej
realizm społeczny i psychologiczny w kinie odwilżowym
podjęcie tematów tabu ("Zagubione uczucia" i "Baza ludzi umarłych")
Andrzej Munk - między filmem dokumentalnym a fabularnym
debiut fabularny Munka a wątki z jego wczesnej twórczości; socrealistyczne klisze i narracja polifoniczna
"Zimowy zmierzch" Stanisława Lenartowicza jako zapowiedź Polskiej Szkoły Filmowej
Polska Szkoła Filmowa
podłoże polityczne, wymiar pokoleniowy, główny temat, geografia szkoły: najważniejsze filmy i nazwiska (reżyserzy, scenarzyści, operatorzy, aktorzy)
konsekwencje społeczne i psychologiczne wojny i okupacji ("Pożegnania", "Krzyż Walecznych", "Popiół i diament" i "Ostatni dzień lata")
Szkoła Polska jako rozrachunek z historią najnowszą: różnorodność postaw, nurtów i poetyk ("Kanał", "Eroica", "Popiół i diament", "Krzyż Walecznych")
"Kanał" i "Eroica" - dwa różne obrazy Powstania Warszawskiego. Porównanie stylu Andrzeja Wajdy i Andrzeja Munka
Jerzy Wójcik (operator) i Józef Hen (scenarzysta) jako współtwórcy Polskiej Szkoły Filmowej
Zespół filmowy "KADR"
"Ostatni dzień lata" i "Pociąg" jako filmy nurtu psychologiczno-egzystencjalnego Polskiej Szkoły Filmowej (film Konwickiego jako eksperyment formalny, narracyjny i realizacyjny, film Kawalerowicza jako połączenie melodramatu i thrillera, a także jako diagnoza społeczna Polski roku 1958).
Portret młodej inteligencji czasów odwilży: "Do widzenia do jutra", "Niewinni czarodzieje" (szczegóły po wykładzie 28 stycznia)