Dokument o życiu i twórczości jednego z najważniejszych światowych reżyserów - Aleksandra Sokurowa, eksperymentującego twórcy kina autorskiego.

Aleksander Sokurow urodził się Rosji w 1951 roku. Ukończył studia historyczne, a następnie rozpoczął pracę w jednej z wytwórni WGIKu. Zaprzyjaźnił się tam z Tarkowskim. Większość jego wczesnych filmów była zakazana przez sowiecką cenzurę. Swoje dzieła układa w cykle, z których najliczniejsze są Elegie. Zdobył uznanie na świecie filmem Matka i syn (1996). Potem wyreżyserował jego suplement - Ojciec i syn (2003). Nie mniej istotna jest trylogia, której bohaterami są dyktatorzy XX wieku, poszczególne części rekonstruują detale z ich prywatnego życia: Moloch (1999) o Hitlerze, Cielec (2000) o Leninie i Słońce ( 2004) o cesarzu Hirohito. Sokurow, uważany za godnego następcę Tarkowskiego, wiele zaczerpnął od swego mistrza: wydłużone ujęcia (słynna jednoujęciowa Rosyjska arka), powolny ruch kamery, koncentrację na fizyczności, kreacyjne, malarskie kadry.

Wybrana filmografia: 1978 Smutny głos człowieka / Odinokoj gołos cziełowieka, 1985 Elegia / Elegija, 1987 Moskiewska elegia / Moskowskaja elegija / The Moscow Elegy, 1990 Drugi krąg / Krug wtoroj / The Second Circle, 1997 Matka i syn / Mat i syn / Mother and son, 1999 Moloch / Moloch, 2002 Rosyjska arka / Ruskij kowczeg / Russian Ark, 2003 Ojciec i syn / Otiec i syn / Father and son, 2004 Słońce / Sołnce / The Sun, 2007 Aleksandra / Alexandra

Głos Sokurowa w programie kina