Właściciel antykwariatu Murray Schwartz popada w kłopoty finansowe. Postanawia namówić przyjaciela, nieśmiałego kwiaciarza Fioravante, na spotkanie ze swoją dermatolożką. Nie chodzi jednak o zwyczajną wizytę u lekarza, tylko o spełnienie seksualnych fantazji znudzonej życiem pani doktor. Oczywiście za „skromną opłatą”. Fioravante z oporami zgadza się na propozycję. Tak rozpoczyna się historia dochodowego biznesu dwóch panów, który przynosi coraz większe zyski. Jednak pewnego dnia Fioravante pozna kolejną potencjalną klientkę - Avigal. To spotkanie odmieni życie obojga.

Casanova po przejściach w programie kina

"(…) niewtajemniczony widz, który wpadłby do kina przypadkiem, najprawdopodobniej pomyślałby, że to kolejny film Woody'ego Allena. Reżyser pojawia się zresztą w jednej z głównych ról. (…) w tym przypadku historia nie rozwija się wokół jego postaci, a ogólna atmosfera tej produkcji, choć wciąż podlana lekkim sosem z neurozy, jest bardziej optymistyczna, mniej rozedrgana, a nade wszystko  delikatna i romantyczna. (Anna Tatarska, stopklatka.pl)

"Dorobek reżyserski Johna Turturro jest skromny. Turturro znany jest bardziej jako aktor, a filmy robi średnio co pięć lat. Niemniej wszystkie jego filmy były nominowane do co znaczniejszych nagród (Złoty Lew za Romance & Cigarettes, Złota Palma za Illuminatę) oraz wyróżniane – w Cannes (Mac) i w ramach Planete+ Doc Film Festival (Passione). Casanova po przejściach to komedia, która mogłaby zdobyć szereg nagród. Turturro potwierdza swoją klasę, a jako scenarzysta i reżyser wznosi się ponad to, co stworzył dotychczas.

Pierwsze, co rzuca się w oczy to wspaniała obsada. Turturro zgromadził wokół siebie ludzi, których nazwiska są wystarczająco ponętną reklamą. Vanessa Paradis w roli ortodoksyjnej żydówki, Sharon Stone, która jako ikona seksu miała święte prawo zagrać w Casanovie.... Dalej: Woody Allen (legenda głosi, że jak tylko usłyszał historię, którą Turturro pragnie sfilmować, zadzwonił do reżysera z prośbą o aktorski etat w jego filmie) oraz Liev Schreiber – wizualnie znany z Wolverine, ale przede wszystkim reżyser genialnego Wszystko jest iluminacją. To musiało się udać." (Ewa Jezierska, szuflada.net)

"Myślę, że postać Avigal była dla Vanessy czymś więcej niż kolejną rolą – zdradza John Turturro – To szczególna kreacja, która zdarza się wtedy, kiedy aktor naprawdę oddaje swojemu bohaterowi kawałek siebie. Rzadko ma się do czynienia z takim zjawiskiem. Czasami rola po prostu idealnie pasuje do osoby, która ma ją zagrać. Wszyscy na planie podzielali to uczucie. – dodaje Turturro, a widzom pozostaje sprawdzić, czy w melancholijnym spojrzeniu wdowy faktycznie kryje się nieco smutku po niepokornym Johnnym." (film.wp.pl)