Zachodnie rubieże Związku Radzieckiego, rok 1942. Na terenie okupowanym przez Niemców, partyzanci prowadzą brutalną kampanię przeciw najeźdźcy. Nieopodal wsi, w której mieszka pracownik kolei - Suszenja, wykoleja się pociąg. Niewinny Suszenja wraz z grupą sabotażystów trafia do aresztu. Zostaje uwolniony, lecz w związku z szerzącymi się plotkami o jego rzekomej zdradzie, dwaj partyzanci - Burow i Wojtek, wychodzą z lasu, aby dokonać odwetu. Gdy wpadają w zasadzkę, Suszenja musi zmierzyć się z ciężko rannym partyzantem.

Łoźnica odsłania piekielny mechanizm: niewinny człowiek, który stał na uboczu, aresztowany przez hitlerowców jako zakładnik, zamiast bycia straconym, zostaje uwolniony. Dlaczego przeżył? Nikt nie chce uwierzyć w jego niewinność. Ten film – oschły i formalny, nie do końca spełniony – to odwrotność słynnego Wniebowstąpienia Łarysy Szepitko, również opartego na powieści Bykaua. Tam – zdrajca i niezłomny byli figurą Judasza i Jezusa. Tu – niewinny ponosi absurdalną ofiarę, staje się Judaszem w oczach swojej zbiorowości. Tak wielka jest potrzeba kozła ofiarnego.

Tadeusz Sobolewski, „Gazeta Wyborcza”