„Najgrzeczniejszy” film Watersa i jedyny tytuł w jego dorobku dozwolony do oglądania dla dzieci poniżej 13. roku życia. Uśmiechając się w stronę szerszej publiczności, twórca Różowych flamingów bynajmniej nie dopuścił się zdrady swoich ideałów. Utrzymany w konwencji nostalgicznego filmu muzycznego (akcja toczy się w Baltimore lat 60.) Lakier do włosów jest hymnem na cześć równości, tolerancji i samoakceptacji. Opowieść o otyłej nastolatce, która wyróżnia się umiejętnościami tanecznymi i wykorzystuje zdobytą sławę do walki z segregacją rasową, odniosła sukces zarówno artystyczny, jak i komercyjny (zwłaszcza po premierze na kasetach VHS we wczesnych latach 90.). Lakier do włosów okazał się szczególną pozycją w dorobku Watersa z jeszcze jednego powodu. To na planie tego filmu reżyser po raz ostatni spotkał się z Divine, który brawurowo wcielił się w matkę głównej bohaterki i zmarł kilka miesięcy po zakończeniu zdjęć.
Urodził się w 1946 roku w Baltimore w stanie Maryland. Od dzieciństwa zainteresowany makabrą i czarnym humorem, ukończył jeden semester szkoły filmowej w Nowym Jorku. Jego amatorskie filmy kręcone w gronie przyjaciół stanowiły świadome pogwałcenie norm obyczajowych i estetycznych (Mondo Trasho, Multiple Maniacs). Różowe flamingi odniosły wielki sukces komercyjny i umożliwiły realizację filmów z większymi budżetami, z których najpopularniejszym okazał się Lakier do włosów, przerobiony na musical na Broadwayu i wysokobudżetowy remake z Johnem Travoltą. Waters jest też komikiem estradowym i aktorem pojawiającym się w filmach przyjaciół.
1969 Mondo Trasho
1970 Multiple Maniacs
1972 Różowe flamingi / Pink Flamingos
1974 Kobiece kłopoty / Female Trouble
1988 Lakier do włosów / Hairspray
1994 W czym mamy problem? / Serial Mom