Choć dziś trudno w to uwierzyć, kilkanaście lat przed premierą Chłopaki nie płaczą, Olaf Lubaszenko, przyszły hegemon najntisowej komedii, brawurowo wcielił się w postać nieśmiałego wrażliwca. Grany przez niego Tomek zakochuje się w Magdzie - ponętnej sąsiadce z naprzeciwka (Grażyna Szapołowska). W obawie przed odrzuceniem, chłopak nie zdradza się z tymi emocjami i ogranicza się do pooglądania wybranki przez lunetę, nadając swemu uczuciu coraz bardziej toksyczny wymiar. Pewnego dnia Tomek decyduje się w końcu wyznać Magdzie prawdę… Krótki film…, niemal pozbawiona akcentów politycznych opowieść o kruchości i nieprzewidywalności uczuć, należy do najbardziej uniwersalnych dzieł w dorobku Krzysztofa Kieślowskiego.
Żył w latach 1941-1996. Studiował na Wydziale Reżyserii PWSTiF w Łodzi. Początkowo specjalizował się w dokumentach, ale z czasem coraz chętniej zwracał się w stronę fikcji. Część jego wczesnych dokonań na tym polu - Spokój czy Amator - wpisała się w nurt Kina Moralnego Niepokoju. W późnym okresie swojej kariery Kieślowski pracował głównie nad szeroko zakrojonymi projektami: cyklem telewizyjnym Dekalog i trylogią Trzy kolory.
1977 Z punktu widzenia nocnego portiera / From a Night Porter's Point of View (dok., kr.m.)
1979 Amator / Camera Buff
1987 Krótki film o zabijaniu / A Short Film About Killing
1993 Trzy kolory: Niebieski / Trois couleurs: Bleu / Three Colors: Blue
1994 Trzy kolory: Czerwony / Trois couleurs: Rouge / Three Colors: Red