Debiut Charlotte Wells miał premierę na festiwalu w Cannes i z miejsca stał się sensacją sezonu. Osobista opowieść o wycieczce ojca i jego nastoletniej córki na wakacje do Turcji to jakby karta z pamiętnika reżyserki. To jeden z najpiękniejszych i jednocześnie najbardziej wstrząsających portretów rodzicielstwa we współczesnym kinie. Wells tworzy swój film z impresji i ulotnych emocji, opowiadając o budowaniu relacji ojca z córką, dojrzewaniu, ale także chorobie. Ogromna w tym zasługa Paula Mescala oraz Frankie Corio, którzy tworzą jeden z najbardziej niezwykłych duetów ojciec-córka w historii kina. Wells używa sprawdzonych chwytów (jak home videos), ale w sposób świeży i zaskakujący. Porusza w nas najczulsze struny. Od premiery canneńskiej minęło pół roku, a w mojej głowie Queen i David Bowie wciąż wybijają rytm w nieśmiertelnym utworze Under Pressure. Magia kina.
Marcin Pieńkowski