Melisa i jej koleżanki zastanawiają się nad konsekwencjami bycia kobietą. Ich opowieści przeplatają się z doświadczeniami reżyserki i zarazem bohaterki filmu, które przywoływane są za pośrednictwem fotografii z jej prywatnego archiwum. Reżyserka z przymrużeniem oka odnosi się do stereotypów związanych z płcią, karykaturyzując role społeczne przypisywane kobietom i mężczyznom.
W swoim debiucie filmowym Melisa Liebenthal, analizując fotografie i nagrania z prywatnej biblioteki, sięga do okresu dzieciństwa i dojrzewania. Przygląda mu się z perspektywy współczesnej kobiety i bierze pod lupę różnice między płciami. Autorka poddaje humorystycznej, krytycznej analizie zachowania i relacje grupy bliskich koleżanek, pochylając się nad ówczesnymi trendami w modzie i stylizacjami, przebojami muzycznymi i choreografiami, miłosnymi uniesieniami i zawodami. Reżyserka zwraca uwagę na fakt, że cały ten świat nastoletnich bolączek i intryg jest preludium do konfrontacji z oczekiwaniami społecznymi, którym podołać muszą dorosłe kobiety. Ślicznotki to film autobiograficzny, który z wdziękiem, przenikliwością i szczyptą humoru udowadnia, że lansowany model kobiety idealnej to genderowa kreacja, która odbiega od rzeczywistości.
(Violeta Bava , BAFICI 2016)