14-letnia Kamona opowiada swojemu nienarodzonemu jeszcze dziecku, jak nagle zmieniła się z niewinnej dziewczynki w żołnierza. Pewnego dnia na jej spokojną wioskę napadła grupa partyzantów. Osierocona trafiła do armii rebeliantów, gdzie matkę i ojca zastąpił karabin. Indoktrynowana i narkotyzowana nauczyła się walczyć w imię idei, której nie rozumiała. Nawiedzały ją duchy zmarłych rodziców, a gdy podczas walki ostrzegły ją o czyhającym wrogu, uznano to za magiczny znak i okrzyknięto wiedźmą wojny.

"Historia Komony, opowiadana jak reportaż, zamienia się w baśń magiczną. Dziewczynka ma widzenia. Staje się "wojenną czarownicą" na usługach wodza, Wielkiego Tygrysa, ma dar dostrzegania wroga na odległość. Te zdolności będą prowadzić ją dalej, tak jakby była przez kogoś prowadzona. Zaczynają jej towarzyszyć zabici rodzice, cali biali, jak umazani wapnem. Czegoś od niej chcą. W dziewczynie zakochuje się żołnierz albinos o przezwisku Magik (dalekie skojarzenie z La Stradą Felliniego?). Komona nie chce zostać jego żoną, dopóki nie znajdzie on białego koguta - znaczący jest motyw bieli w tej bajce. Wojna, partyzantka, zabijanie - nikną z pola widzenia.(…) Kim Nguyen przypomniał, że kino to symbol, nie tylko odwzorowanie tego, co widać."

Tadeusz Sobolewski, "Gazeta Wyborcza"