W 2007 roku operator kamery i dźwiękowiec docierają na wyspę Corvo - najmniejszą w archipelagu Azorów. Chcą sfilmować „wszystko, co się da”. Powoli zyskują akceptację lokalnej społeczności. Corvo ma swoją specyficzną kulturę, od ponad pięciuset lat rozwijającą się w izolacji. Wyspa to wielka skała o długości 6 kilometrów i szerokości 4 kilometrów, położona na środku Atlantyku. Znajduje się na niej krater wulkanu i tylko jedno miasteczko z czterystu czterdziestoma mieszkańcami. Film kręcony był w zawrotnym tempie przez kilka lat, między przyjazdami, wyjazdami i powrotami, przypomina patchwork odkryć i doświadczeń zbieranych podczas obserwacji codziennego życia odizolowanej społeczności. To atlantycka odyseja podzielona na czternaście rozdziałów, w której mieszają się obserwacje antropologiczne, literatura, zagubione archiwa oraz mitologiczne i autobiograficzne opowieści.