Ona – chora, ale niezmiennie pogodna, otwarta na ludzi, uśmiechnięta i życzliwa, uczęszcza na próby chóru emerytów w osiedlowej świetlicy. On - zgorzkniały, mrukliwy, skłócony z synem, stroniący od ludzi, dowozi tylko swoją schorowaną żonę, na wózku inwalidzkim raz w tygodniu na próby, samemu nie wchodząc nawet na salę. Ponieważ chór przygotowuje się do konkursu śpiewaczego instruktorka wybiera repertuar składający się z dość zaskakujących i nieoczywistych szlagierów w rodzaju „Let’s talk about sex”. Artur, kochający Marion bezgranicznie, pogrążający się coraz bardziej w smutku i samotności, uważa to wszystko za kompletną bzdurę, wyczerpującą niepotrzebnie energię żony i resztki jej sił witalnych. Podczas całej historii bohater, pod wpływem ciągu rozmaitych perypetii i zdarzeń,  przechodzi przemianę, stając się innym człowiekiem, pojednując się z synem i otwierając się bardziej na ludzi.