Punk w bloku wschodnim nigdy nie był tak wszechstronny i otwarty jak na zachodzie Europy czy w Stanach Zjednoczonych. Punk rock za żelazną kurtyną był raczej dzieckiem społeczeństwa braku i starał się przeciwstawiać „dyktaturze klasy pracującej”. Ze względu na skomplikowaną sytuację polityczną i społeczną był on odważnym eksperymentem, a jego granie wiązało się często z poważnymi konsekwencjami. O tym właśnie opowiada film Ostpunk! Too Much future – o zupełnie nieznanej, do tej pory ukrytej w  głębokim cieniu scenie punkowej z byłego NRD.

Mimo że koncept tego filmu jest bardzo prosty – sześciu byłych punkowców opowiada o swoim życiu, a ich opowieści są ilustrowane wstawkami dokumentalnymi – to wszystko tworzy razem kompleksową i interesującą historię. To opowieść o ich buncie i o tym, jak udało im się pozostać tak długo sobą wewnątrz totalitarnego systemu. Z ich słów powoli wyłania się szeroki obraz punkowej subkultury w NRD, pełnej wewnętrznego bogactwa i zróżnicowania. Ten film to nie tylko osobiste, jednostkowe historie, to nie tylko wyjaśnienie zawartego w tytule paradoksalnego jak na punk rock stwierdzenia „too much future” – to obraz pomijanej w tamtym czasie w mediach muzyki, która dla wielu młodych ludzi była odskocznią od szarej, reżimowej codzienności.