W tegorocznej edycji projektu mamy przyjemność zaprosić Was przed ekrany, aby wspólnie obejrzeć film i tym samym wesprzeć naszego podopiecznego Fundacji Polsat.
Pieniądze zebrane podczas sprzedaży biletów zostaną przekazane na leczenie i rehabilitację Igorka.
Już 6 grudnia usiądziemy razem przed ekranem, by każdy z nas mógł zostać bohaterem tej historii.
Bartosz Stankiewicz częstuje nas sękaczem z niespodzianką, za sprawą którego przenosimy się do świata oblanych rumieńcem piwniczaków, toksycznych rodziców i kobiet traktowanych jak gotowe na wszystko seks-roboty. To jeszcze efektowna fantazja czy już realna wizja rzeczywistości dzień po objęciu władzy przez Konfederację? Trudno powiedzieć. My Secret Cyberlove w gorzko-zabawny sposób opisuje świat z jednej strony wychylony w przyszłość, a z drugiej wciąż tkwiący w obyczajowości rodem z najntisowych telenowel. Rezultat trwania w tym rozkroku może być tylko jeden: spektakularna wywrotka przy wtórze zaraźliwego śmiechu z taśmy.
Nastolatek z Poradnika… – filmu, jaki mógłby nakręcić Michel Gondry po tygodniu w Polsce – osiąga poziom „ekspert” w grach komputerowych, ale w świecie offline jest bez wątpienia amatorem. Chłopak mieszka w pokoju, który przypomina salę samobójców, nieustannie doświadcza złośliwości rzeczy martwych, a także cynizmu ludzi z krwi i kości. Czy jedynym wyjściem z tej pętli będzie założenie jej sobie na szyję? A może jakimś cudem okaże się jednak, że nieudacznictwo to sport, który można uprawiać w duecie? Stawiając te prowokacyjne pytania z jawnie humorystyczną intonacją, duet Jan Cisiecki – Bartosz Stankiewicz rozprawia się z egzaltacją nastoletnich lęków przy użyciu brawury, która nie przystaje do epoki cancel culture. Pewnie dlatego zresztą akcja Poradnika… toczy się półtorej dekady temu, a więc w mroczno-złotych latach subkultury emo.
Jeśli pytacie, czym właściwie są Nowe Horyzonty, odpowiadam, że festiwalem, na którym możecie obejrzeć stylizowaną na musical, współczesną baśń o otwarciu sklepu rybnego. Soap Opera nie jest jednak sezonową ciekawostką, lecz materiałem na prawdziwy bestseller. Czarujący film Anji Zalewskiej to opowieść o dwóch siostrach Gerdzie i Gai, które przy okazji przygotowań do uruchomienia biznesu – prowadzonych w rytm piosenek o łososiach i szprotach – ujawniają trudne do pogodzenia różnice charakteru. O ile pierwsza z dziewczyn jest przebojową drapieżniczką, o tyle druga przypomina raczej rozmiłowaną w balladach introwertyczkę. Mimo tych rozbieżności dziewczyny są jednak potrzebne sobie nawzajem i podejmują próbę ocalenia łączącej je więzi.
Życie jest straszne, ale ja postanowiłem, że jest piękne – powiedział ponoć Bohumil Hrabal, a mnie się wydaje, że to jednak słowa Klaudii Fortuniak. W filmie o grupie nieznajomych – pasażerów niecodziennego kursu łódzkiego tramwaju – reżyserka skupia uwagę na subtelnościach, które większość filmowców ignoruje w pogoni za dramaturgicznym mięsem. Dzięki temu Końce i początki mogą okazać się opowieścią o absurdalnych, choć szczęśliwych przypadkach oraz drobiazgach potrafiących nadać naszej codzienności smak i przywrócić jej utracony sens.