Gloria Swanson jako Norma Desmond, starzejąca się królowa kina niemego oraz William Holden w roli młodego scenarzysty złapanego w pułapkę szaleństwa, tworzą w Bulwarze Zachodzącego Słońca jeden z najbardziej wstrząsających filmowych duetów. Wielowymiarową opowieść nagrodzoną trzema statuetkami Oskara przedstawił światu Billy Wilder, którego reżyserska maestria umieściła ten tytuł w czołówce światowej klasyki kina. Od niezapomnianej sekwencji otwierającej aż do nieuchronnie tragicznego finału, film bezlitośnie demaskuje ponure oblicze prawdziwego Hollywood. Wiarygodność tego oryginalnego dzieła podkreślają pojawiające się w epizodach autentyczne gwiazdy tamtej epoki: Erich von Stroheim w roli odkrywcy, byłego męża i wreszcie lokaja Normy, Nancy Olson jako promyk nadziei w bezlitosnym świecie, czy Buster Keaton wypowiadający tu swoją jedyną, ale znamienną kwestię: "Pas".
jeden z najważniejszych reżyserów światowego kina, scenarzysta i producent. Urodził się w Suchej (obecnie: Sucha Beskidzka) w 1906 roku, zmarł w 2002 w Los Angeles. Po ukończeniu szkoły średniej w Wiedniu miał zostać prawnikiem, ale wolał zająć się dziennikarstwem. W Berlinie zaczął pracować jako asystent przy pisaniu scenariuszy do niemych filmów. Po dojściu do władzy Adolfa Hitlera wyemigrował do Paryża, a potem do Stanów Zjednoczonych. Tam również pisał scenariusze. Potem zajął się także reżyserią. W swojej karierze współpracował z największymi gwiazdami filmowymi, takimi jak: Gloria Swanson, Humphrey Bogart, Audrey Hepburn, Marilyn Monroe, Jack Lemmon, Kirk Douglas, Marlena Dietrich, Walter Matthau, Kim Novak czy Dean Martin. Był najczęściej nagradzanym reżyserem złotej ery Hollywood – otrzymał sześć Oscarów, 20 razy był nominowany do tej nagrody, zdobył nagrody na festiwalu w Cannes i w Wenecji.
Prawdziwe nazwisko: Samuel Wilder. Urodził się w 1906 roku w Suchej (obecnie Sucha Beskidzka), zmarł w 2002 roku w Los Angeles. Reżyser i scenarzysta austriacko-żydowskiego pochodzenia. Zaczynał karierę od pracy reportera w wiedeńskich i berlińskich gazetach. Pisywał scenariusze do niemieckich filmów przełomu lat 20. i 30. Po dojściu Hitlera do władzy wyemigrował najpierw do Paryża, potem do Hollywood. Zadebiutował jako samodzielny reżyser w roku 1942. Jego specjalnością stały się błyskotliwe komedie (Słomiany wdowiec, Pół żartem, pół serio, Garsoniera, Słodka Irma), ale odnosił sukcesy także wtedy, gdy sięgał po inne gatunki – na przykład czarny kryminał (Podwójne ubezpieczenie), dramat psychologiczny (Stracony weekend) czy thriller (Świadek oskarżenia). Zdobył sześć Oscarów.
1934 Mauvaise graine (współreż. / co-dir.)
1942 The Major and the Minor
1944 Podwójne ubezpieczenie / Double Indemnity
1945 Stracony weekend / The Lost Weekend
1950 Bulwar Zachodzącego Słońca / Sunset Blv.
1955 Słomiany wdowiec / The Seven Year Inch
1957 Świadek oskarżenia / Witness for the Prosecution
1959 Pół żartem, pół serio / Some Like It Hot
1960 Garsoniera / The Apartment
1963 Słodka Irma / Irma la Douce
1981 Najlepszy kumpel / Buddy Buddy