Alcarràs dzieli od granic Polski ponad 2000 kilometrów. W poniedziałek, 17 października, postaramy się jednak zniwelować ten dystans i pokazać, jak wiele tematów i zjawisk poruszonych w filmie Carli Simón z powodzeniem znajdziemy także na rodzimym podwórku. Podczas dyskusji „Już nigdy nie będzie takiego lata. Przeobrażenia świata wiejskich społeczności” poszukamy punktów stycznych między zwykłym-niezwykłym wiejskim światem z Alcarràs a polską wsią i przyjrzymy się różnym strategiom opowiadania o lokalnych wspólnotach. Naszymi gościniami będą Agnieszka Pajączkowska – twórczyni pracująca ze społecznością, autorka projektu i książki „Wędrowny Zakład Fotograficzny” oraz Joanna Synowiec – kuratorka, animatorka kulturalna, twórczyni, związana z BWA Wrocław.
Opowieść wypełniona nostalgiczną aurą końca lata i szerzej – małego końca świata, który znika w obliczu galopującej cywilizacji. W nagrodzonym Złotym Niedźwiedziem Alcarràs śledzimy blaski i cienie codziennego życia wielopokoleniowej rodziny z tytułowej wioski, która staje w obliczu utraty swojego gospodarstwa.
Alcarràs pełne jest intensywnych smaków i zapachów, które przywodzą na myśl choćby Tamte dni, tamte noce Luki Guadagnina i ma w sobie znaną z Lata 1993 (pamiętnego debiutu Carli Simón) autobiograficzną szczerość, ciepło i dyskretne poczucie humoru. W obu filmach umieszczenie w centrum dziecięcych bohaterów pozwoliło także na nadanie waloru niezwykłości pozornie błahym i codziennym wydarzeniom. Kameralne Alcarràs wykracza jednak poza ramy intymnego portretu rodziny i kieruje nasz wzrok również na palące problemy współczesności. Spokój prowincjonalnego świata zostaje tu bezpowrotnie zaburzony przez agresywne wtargnięcie postępu technologicznego. W obliczu tych wydarzeń bohaterowie muszą dokonać wyboru, który zaważy na ich dalszym losie. Co zwycięży: pragmatyzm, czy idealizm?
kulturoznawczyni, badaczka historii codziennych praktyk fotograficznych, twórczyni pracująca ze społecznością, kuratorka, edukatorka wizualna, autorka projektu i książki „Wędrowny Zakład Fotograficzny”. Dwukrotna stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w obszarze „Sztuki wizualne” (2015 i 2020). Absolwentka studiów doktoranckich w Instytucie Kultury Polskiej UW. W podejmowanych działaniach łączy refleksję akademicką z pracą twórczą i historią mówioną. W 2016 roku otrzymała tytuł Kulturystki Roku Radiowego Domu Kultury, w 2020 została laureatką Nagrody im. Beaty Pawlak i Nagrody im. Wiesława Kazaneckiego, była nominowana do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. Realizuje projekt „Nieprzezroczyste” i obecnie kończy pracę nad esejem o historii fotografii chłopskiej.
kuratorka, animatorka kulturalna, twórczyni. Obecnie jest kuratorką Studio BWA Galerie Sztuki Współczesnej Wrocław i prowadzi program Pobytów studyjnych. Wraz z Dominiką Łabądź rozwija pracownię-wydawnictwo „Dzikie przyjemności”, gdzie tworzą publikacje artystyczne i literackie. Pracuje w szerokim polu sztuki i przestrzeni społecznej. Jest kuratorką trwającej w BWA Dizajn wystawy matka ziemia.