Najlepszy film na upalne lato. Pokazywana w konkursie głównym festiwalu w Wenecji Ema Pabla Larraína (Jackie, Srebrny Niedźwiedź za El Club) to filmowy rollercoaster z magnetyczną Marianą Di Girolamo i Gaelem Garcíą Bernalem w rolach głównych.
Nieuchwytna jak płomień, uwodzicielska Ema roznieca ogień wszędzie tam, gdzie się pojawia. Taniec to dla niej całe życie - dla swojej pasji jest gotowa poświęcić dosłownie wszystko. Wspólnie z mężem-choreografem podejmuje kontrowersyjną decyzję, przez którą upada jej dawny świat, a na zgliszczach starego porządku wyrasta zupełnie nowy - gdzie kobiety mogą tańczyć tak, jak chcą, o rodzinie nie decyduje pokrewieństwo i każdy sam tworzy choreografię własnego życia. W nowym świecie Ema jeszcze mocniej zatraca się w seksualnym, agresywnym reggaetonie.
Film Larraína to manifest nowego kina, które nasłuchuje pulsu życia, uczy się języka nowego pokolenia. I zamiast snuć opowieść - tańczy.
Urodził się w 1976 roku w Santiago. Studiował komunikację audiowizualną na Uniwersytecie UNIACC. Wraz z bratem, Juanem de Dios Larraínem, założył firmę Fábula, która obecnie jest jednym z najciekawszych ośrodków produkujących filmy artystyczne. W ostatnich latach powstały w niej m.in. 4:44. Ostatni dzień na Ziemi (2011) Abla Ferrary, Gloria (2012) Sebastiána Lelio i Crystal Fairy (2013) Sebastiána Silvy. Nie jest ostatnią częścią trylogii Larraína poświęconej okresowi dyktatury Augusto Pinocheta. Film był nominowany do Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego i zdobył nagrodę International Confederation of Art Cinemas przyznawaną filmom pokazywanym w sekcji Quinzaine des Réalisateurs na festiwalu w Cannes.
2006 Fuga
2008 Tony Manero
2010 Post Mortem
2011 Prófugos (co-dir., TV series)
2012 Nie / No
2015 El Club
2016 Neruda
2016 Jackie