Kultowy Trainspotting został oparty na powieści Ślepe tory autorstwa Irvine'a Welscha, opowiada o codziennym życiu młodych mieszkańców pogrążonego w kryzysie Edynburga, którzy przed problemami uciekają w świat narkotyków. Jeden z nich, Mark (Ewan McGregor), postanawia zerwać z nałogiem. Wyjeżdża do rodzinnego miasteczka, zakochuje się w dziewczynie i wszystko zapowiada się obiecująco do momentu, gdy odwiedzają go koledzy. Atutem filmu jest kapitalna ścieżka dźwiękowa, na której znalazły się utwory m.in.: Pulp, Blur, Iggy'ego Popa czy Lou Reeda. Rola Marka była pierwszą znaczącą rolą McGregora i wielkim sukcesem, potwierdzonym prestiżowymi nagrodami: szkocką BAFTĄ oraz nagrodą londyńskich krytyków.

„Drastyczne, szokujące, boleśnie osobiste spojrzenie na edynburską subkulturę lat 80.”. Tymi słowy Tom Charity rozpoczyna entuzjastyczną recenzję z filmu „Trainspotting”, która ukazała się w piśmie „Time Out”. Większość krytyków przyjęła najnowszy obraz Danny’ego Boyle’a (który ciekawie zadebiutował czarną komedią „Płytkigrób”) z niekłamanym entuzjazmem. W wielu recenzjach pojawiły się”mocne” określenia, podobne do przytoczonych wyżej oraz porównania z „Mechaniczną pomarańczą” Stanleya Kubricka, na której zresztą Boyle w pewnej mierze się wzorował. W Wielkiej Brytanii „Trainspotting” wszedł na ekrany na przełomie lutego i marca 1996. Odniósł, także poza jej granicami, olbrzymi sukces kasowy i został okrzyknięty kultowym filmem dzisiejszej młodzieży, nowym „Swobodnym jeźdźcem”. Bardzo dobrze przyjęty na festiwalach w Cannes i w Karlowych Varach, miał swoją polską prapremierę na 12 Warszawskim Festiwalu Filmowym w październiku 1996. Publiczność uznała go w plebiscycie za najlepszy film tej imprezy.

alter-natywa.blog.onet.pl

Przychodźcie na seans ubrani jak bohaterowie filmu! Wytyczamy dress code lat 90. - jeansy, kurtki katany, sukienki, t-shirty z ulubionymi zespołami. Panuje pełna dowolność. Po seansie zrobimy grupowe zdjęcie. Pozdrowimy z KNH Ewana McGregora!