Najnowszy film Woody'ego Allena w gwiazdorskiej obsadzie. Zakochani w Rzymie to komedia, która przedstawia jak w kalejdoskopie historie kilku osób, rozgrywające się w jednym z najbardziej urokliwych miast na świecie. Poznajemy kolejno: znanego amerykańskiego architekta, który właśnie przeżywa drugą młodość; przeciętnego mieszkańca Rzymu, który nieoczekiwanie staje się największym celebrytą w mieście; młodą parę z prowincji, która zostaje uwikłana w splot romantycznych zdarzeń oraz amerykańskiego reżysera operowego, który opracowuje koncert pieśni żałobnych.
"Jerry (Woody Allen), stary, awangardowy reżyser operowy, przyjeżdża do Rzymu, bo jego córka wychodzi za Włocha. Jerry nie umie się pogodzić ze statusem emeryta. Uważa, że ma wiele pomysłów, którymi mógłby zadziwić świat. Gdy okaże się, że przyszły teść córki - przedsiębiorca pogrzebowy dysponuje wspaniałym głosem (ale tylko pod prysznicem), widzi w tym swoją szansę. Dla Allena to okazja do bezlitosnego obśmiania miałkości i pseudoartyzmu współczesnej sztuki, dla rozgłosu nie cofającej się przed żadną głupotą. (...) Od czasów Annie Hall i Manhattanu w każdym wcieleniu pozostaje neurastenicznym inteligentem z Nowego Jorku. Nie gra. Jest. Starzeje się na ekranie, ale wciąż oglądamy tego samego faceta. Trochę jak z ciągnącej się latami telenoweli, tyle że inteligentnej i błyskotliwej. Od Allena nie można oderwać wzroku, bo nie nadużywa środków wyrazu, w tym swoim pozornym amatorstwie jest po prostu fantastyczny."
Barbara Hollender, "Rzeczpospolita"
Prawdziwe nazwisko: Allen Konigsberg. Urodzony w 1935 roku na Brooklynie w Nowym Jorku. Już w wieku 15 lat sprzedawał żarty i anegdotki autorom felietonów. Po owocnej karierze komika stand-uppera dostał w 1965 roku zlecenie na scenariusz filmu Co słychać, koteczku?. Rok później zaczął karierę jako samodzielny reżyser. Po serii komedii, których ukoronowaniem była Annie Hall (1977, sukces kasowy i cztery Oscary), w drugiej połowie lat 70. zaskoczył zmianą tonu i serią dramatów. Od tego czasu kręci jeden film rocznie (ma ich na koncie ponad 40). Do końca lat 90. niemal każdym filmem zaskakiwał widzów i krytykę. W ostatniej dekadzie sprawia wrażenie, że głównie odgrzewa stare motywy. Po rozstaniu z wieloletnim producentem i utracie źródeł finansowania w USA zrealizował kilka filmów w Europie, niektóre z nich okazały się sukcesem kasowym i przyniosły Allenowi dobre recenzje.
1977 Annie Hall
1979 Manhattan
1986 Hannah i jej siostry / Hannah and Her Sisters
2003 Życie i cała reszta / Anything Else
2009 Co nas kręci, co nas podnieca / Whatever Works