W trakcie badania lekarskiego 13-letni Aslan zostaje upokorzony przed swoimi kolegami. Incydent uruchamia ukryte zaburzenie osobowości. Gnębiony poczuciem niższości ma obsesję czystości i dążenia do perfekcji, a także kontrolowania wszystkiego wokół. Powoduje to coraz trudniejsze sytuacje, jako że chłopiec mieszka z babcią w kazachskiej wiosce. Jednym z jego prześladowców jest Bolat, wymuszający haracz od młodszych dzieci. Reżyser rysuje obraz mechanizmów marginalizacji i przemocy, opowiadając historię chłopca, który ma odwagę stawić im czoła, choć może to doprowadzić do jego zguby.

Kto mężnie stawi czoła naturalistycznym kadrom zabijania i skórowania owcy, kto nie spuści wzroku z wymyślnych tortur, jakim poddawane są tu karaluchy i jaszczurki, ten ma szansę uczestniczyć w seansie jednego z najbardziej intrygujących dramatów psychologicznych ostatnich lat. Surowe, a jednocześnie malownicze kadry zdobywcy Srebrnego Niedźwiedzia 63. Berlinale idealnie współgrają z emocjami, które ukryte są za opanowaną twarzą głównego bohatera. I choć ten prowokacyjny dramat psychologiczny zbyt łatwo zamienia się w historię kryminalną, to nie ulega wątpliwości, że nazwisko Emira Baigazina może jeszcze nie raz być wymienione w programach największych festiwali.

Ewa Wildner, stopklatka.pl