Emocjonalny fresk filmowy o relacjach jednostki i rządu w realiach totalitaryzmu. Dzięki połączeniu autentycznych materiałów archiwalnych, wypowiedzi świadków oraz sekwencji fabularyzowanych, film zaświadcza o różnych formach naruszania praw człowieka w Czechosłowacji. Przede wszystkim stanowi jednak wyjątkową refleksją na temat wolności i zniewolenia istoty ludzkiej.
Krytycy pisali, że to ironiczna, dziko realistyczna, czasem komiczna kronika absurdu i zła czynionego przez reżim totalitarny na tle czechosłowackiego komunizmu. "Papierowe głowy" oddziałują niczym nieunikniony i mocny egzorcyzm dla samego reżysera oraz dla tych Czechów i Słowaków, którzy żyli w totalitarnych realiach. To świadectwo dla reszty świata.
Urodzony w 1938 roku słowacki reżyser. Ukończył słynne FAMU w Pradze. Po kilku nagrodzonych krótkometrażówkach i filmach telewizyjnych zadebiutował w 1969 roku dramatem 322, opowiadającym o przymusowej kolektywizacji i ludziach umierających na raka. W swoim najbardziej znanym filmie, dokumencie Obrazy starego świata, kontynuował zgłębianie tematyki starości, choroby i ułomności ciała. W 1989 roku na Berlinale za film Ja kocham, ty kochasz otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego reżysera.
1969 322
1972 Obrazy starego świata / Obrazy starého sveta / Pictures of the Old World (dok.)
1976 Różowe sny / Ružové sny / Rose Tinted Dreams
1985 Cicha radość / Tichá radosť / Quiet Happiness
1989 Ja kocham, ty kochasz / Ja milujem, ty miluješ / I Love, You Love
1995 Papierowe głowy / Papierové hlavy / Paper Heads (dok.)