Climax to hipnotyczny, odurzający, pulsujący energią i muzyką lat 90-tych film Gaspara Noé. Najnowsze dzieło reżysera Love, Nieodwracalne i Wkraczając w pustkę stało się sensacją ostatniego festiwalu w Cannes, gdzie okrzyknięto je szatańską wersją Step Up.
Inspirowana autentycznymi wydarzeniami opowieść o grupie tancerzy, którzy w pewną zimową noc spotykają się w opuszczonej szkole na odludziu. Taneczna próba w rytm przebojów Daft Punk, Apex Twin i Soft Cell szybko zamienia się w pełną seksualnego napięcia imprezę. Gdy wychodzi na jaw, że domowej roboty sangrię ktoś doprawił narkotykami, dzika zabawa w zamkniętym budynku przeradza się w ekstremalny, psychodeliczny trip.
Na planie swojego najnowszego projektu reżyser sam stanął za kamerą, a do choreograficznych fajerwerków zatrudnił profesjonalnych tancerzy. W obsadzie znalazła się Sofia Boutella, tancerka i aktorka (Atomic Blonde), a także francuski DJ Kiddy Smile. Na ścieżkę dźwiękową do Climaxu, obok przebojów elektro z lat 90-tych, trafił również – skomponowany specjalnie na potrzeby filmu – utwór Sangria Thomasa Bangaltera z Daft Punk.
Gaspar Noé w wizualnie porywający sposób pokazuje, do czego zdolni są ludzie, gdy zbiorowo puszczają im hamulce i budzą się wewnętrzne demony. Wybierz się na najbardziej szaloną imprezę tej jesieni, zanurz w tanecznym piekle – i spróbuj przeżyć Climax.
Urodził się w 1963 roku w Buenos Aires jako syn malarza, dorastał tam i w Nowym Jorku, kształcił się we Francji. Studiował film i filozofię, zaczynał od krótkometrażówek, dostrzeżonych na festiwalach. Rozpoczętą w Mięsie opowieść o rzeźniku zmagającym się z wychowaniem upośledzonej córki kontynuuje w Samym przeciw wszystkim, gdzie bohater z kolei walczy z frustracją po utracie pracy. Filmy wywołały szok, pokazując nieznane oblicze Francji: porażkę, agresję, destrukcję. Nieodwracalne, retrochronologiczna, kilkujęciowa opowieść o zbrodni i zemście, ze sceną gwałtu na bohaterce granej przez Monicę Belucci, wywołało skrajne reakcje w Cannes, ze zbiorowym wychodzeniem z kina włącznie. Bez wątpienia wizjoner współczesnego kina, eksperymentujący z płynnym montażem i psychodelią.
1985 Tintarella di luna (short)
1991 Mięso / Carne (short)
1998 Sam przeciw wszystkim / Seul contre tous / I Stand Alone
2002 Nieodwracalne / Irréversible
2006 Destricted (short)
2006 SIDA (short)
2009 Wkraczając w pustkę / Soudain le vide / Enter the Void