Frajerzy. Arabeska to zbiór krótkometrażowych filmów młodych twórców ukraińskiego kina, którzy nie mogąc znieść zastoju w rodzimej kinematografii, postanowili opowiedzieć o otaczającej ich rzeczywistości. Zobowiązali się do przestrzegania kilku zasad: nagrywać tu i teraz, niemal bez żadnego budżetu, tylko w języku ukraińskim, pokazując życie zwykłych ludzi, a nie oligarchów czy gwiazd. W ten sposób doszło do głosu młode pokolenie Ukrainy, które ma dość zidiocenia narodu. Aby wyleczyć się tej zbiorowej choroby, postanowili nazwać ją po imieniu. Frajerzy... pokazują społeczno-obyczajowy nihilizm współczesnej kultury. Autorzy nie starają się jednak dystansować od społeczeństwa, do którego należą. W manifeście twórców czytamy: Nagrywamy tutaj, teraz, o sobie. (…) To krzyk pokolenia i dla pokolenia, chcemy tworzyć nie osobne filmy, ale nowe ukraińskie kino, jakiego do tej pory nie było w obrębie naszej generacji, w naszym kraju – robimy to dla siebie i świata. Dzięki ogromnej mobilizacji i kreatywności reżyserów film stał się najsłynniejszym symbolem ukraińskiego kina niezależnego.