Petr Kettner i Jana Pfefferova pobrali się w 1974 roku i zamieszkali razem z dwiema babciami w niewielkim jednopokojowym mieszkaniu w Pradze. Rok po ślubie na świat przyszedł ich pierwszy syn – Honza. To doniosłe wydarzenie skłoniło Petra do rozpoczęcia dokumentacji rodzinnego życia i czasów, w których przyszło im funkcjonować. Robił to w formie pisanego i kręconego kamerą dziennika. Wkrótce rodzina Petra i Jany przeniosła się z małego mieszkania do rodzinnego domu na obrzeżach Pragi. Do 2008 roku zarówno ich kraj, jak i oni sami zmienili się nie do poznania. Film Heleny Třeštíkovej wykorzystuje te nagrania, stając się tym samym próbą uchwycenia czasu zarówno w wymiarze jednostkowym, jak i społeczno-politycznym.

Prywatność w filmie nagrodzonej w 2012 roku Smokiem Smoków na Krakowskim Festiwalu Filmowym Třeštíkovej przedstawiona w kontekście komunizmu to świadomie przyjęty model alternatywnego życia, znalezienie schronienia przed opresyjną, uniemożliwiającą autentyczną wypowiedź rzeczywistością społeczną.

Gabriela Sitek, zwierciadlo.pl