Za sprawą docenionego w Wenecji i na Nowych Horyzontach Wytłumaczenia wszystkiego Gabor Reisz z miejsca awansował do grona mistrzów europejskiego kina. Niniejszy przegląd udowodni, że ów sukces nie wziął się znikąd i ma solidną podbudowę w postaci wcześniejszych filmów, w których reżyser konsekwentnie rozwijał swój styl oparty na tragikomicznym spojrzeniu na rzeczywistość, psychologicznej głębi i melancholijnym spojrzeniu na zagubionych w rzeczywistości bohaterów.