Najnowszy film Tony’ego Gatlifa, twórcy kultowych Exils, Gadjo dilo i Vengo, który tym razem zabiera widzów w podróż po zrewoltowanej Europie. Betty, młoda dziewczyna z Afryki, zostaje wyrzucona u wybrzeży Grecji z łodzi nielegalnych imigrantów. Tak rozpoczyna się jej podróż przez kolejne kraje Europy. Po krótkim pobycie w Paryżu, dziewczyna dostaje się do Hiszpanii, gdzie trafia w sam środek Ruchu Oburzonych i przyłącza się do manifestujących na ulicach Madrytu ludzi.
Tony Gatlif oddziałuje na wyobraźnię widza poprzez obrazy. Klucz w więziennych drzwiach odcina bohaterkę od wolności. Na zdjęciach legowisk z poduszek i kartonów pojawiają się imiona i wiek tych, którzy tutaj spali. Pomarańcze toczące się po schodach jak dziecięcy wózek z „Pancernika Potiomkina" to hołd dla tunezyjskiego sprzedawcy owoców Mohameda Bouaziziego, który w grudniu 2010 roku dokonał samospalenia, wywołując „arabską wiosnę". Widzimy ludzi grzebiących w koszach na śmieci przy supermarketach, dłonie ściskające puste talerze i twarze - dziesiątki, setki twarzy tych, którzy stracili już nadzieję.
Barbara Hollender, "Rzeczpospolita"
Właściwie: Michel Dahmani. Urodzony w 1948 roku w wówczas ciągle francuskim Algierze, kompozytor, producent, reżyser i aktor filmowy. Pochodzi z kabylsko-romskiej rodziny, która w trakcie algierskiej wojny o niepodległość przenosi się do Francji na początku lat 60. Młody Gatlif wchodzi w kontakt ze środowiskiem teatralnym oraz paryską bohemą artystyczną i polityczną, przyjaźni się m.in. z Guyem Debordem, sympatyzuje z ruchem anarchistycznym. W kinie debiutuje w 1975 roku filmem Le tête en ruine. W swoich filmach bada skomplikowane problemy polityczne, społeczne i tożsamościowe świata śródziemnomorskiego, który uważa za swoją ojczyznę. Kilka filmów poświęca też tematyce społeczności romskiej – ludu bez ojczyzny, pozostającego ciągle w drodze, rządzącego się przez swój własny honorowy kodeks. Jego filmy obecne są na najważniejszych europejskich festiwalach, takich jak Cannes (gdzie Gatlif otrzymał nagrodę za reżyserię za film Exils) czy Locarno.
1975 La tête en ruines / Head in Ruins
1997 Gadjo Dilo
2000 Vengo
2004 Exils
2012 Oburzeni / Indignados / The Outraged