Złoty Niedźwiedź na festiwalu w Berlinie 2012. Grupa więźniów, odsiadujących w rzymskim zakładzie karnym o zaostrzonym rygorze wyroki za najcięższe przestępstwa, bierze udział w próbach spektaklu „Juliusz Cezar”. Ich aktorskie umiejętności sprawdza Fabio Cavalli, słynny włoski reżyser teatralny. Więźniowie grają w wąskich, klaustrofobicznych korytarzach, na spacerniaku, w sali wizyt. Dzięki sztuce Szekspira do skazanych mafiosów, morderców i rabusiów, których umysłu nie skaziła dotąd refleksja o wartości życia i śmierci, powoli dociera prawda o ich czynach.

Ponadczasowy tekst Szekspira o władzy, lojalności, zdradzie i zemście zdaje się być doskonale przez więźniów rozumiany. Niejednokrotnie dostrzegają oni paralelę między osadzoną w antyku tragedią i czasami współczesnymi. Aktorzy – naturszczycy w swoich rolach wypadli zaskakująco dobrze, w niczym nie ustępując profesjonalnym aktorom. W ten oryginalny sposób bracia Taviani złożyli hołd sztuce i kinu, pokazując cudowny eklektyzm kultury, jej nierozerwalne związki z życiem „tu i teraz”.

Kasia Wolanin, filmaster.pl