Kolejna wielka kreacja Humphreya Bogarta u Raya (rok wcześniej zagrał w Pukać do każdych drzwi), przez wielu uważana za najlepszą w jego karierze. Ray ponownie bawi się kinem gatunków. Tym razem miesza kino czarne z dramatem psychologicznym o niemocy twórczej oraz dorzuca kilka spojrzeń na temat drapieżnego Hollywoodu (podobnie jak w tym samym roku Wilder w Bulwarze Zachodzącego Słońca). Bogartowski Dixon Steel, zamieszany w morderstwo dziewczyny scenarzysta filmowy, to klasyczny outsider z filmów Raya – odrzucony przez otoczenie samotnik, który pod skorupą twardziela skrywa frustracje i kompleksy. Pustka wciąż doskonale sprawdza się jako trzymający w napięciu kryminał, zanurzony w atmosferze egzystencjalnego fatalizmu.