Gadana nowojorska komedia w stylu młodego Woody’ego Allena i Neila LaBute’a. Z okazji tytułowego ślubu, dochodzi do spotkania grupy przyjaciół – barwnej zgrai neurotyków, radykałów i podstarzałaych slackerów ze skłonnościami do uzależnień. Dialog płynie z ekranu nieprzerwanym, wartkim strumieniem, pełen cynicznych komentarzy i błyskotliwych złośliwości. Z chaosu pozornie niezobowiązujących żartów i aluzji powoli wyłaniają się coraz wyraźniej pokraczne rysy bohaterów i łączących ich relacji. Galeria postaci zagrana jest świetnie przez śmietankę niezależnych nowojorskich filmowców, a reżyser z satysfakcją i niemałą finezją oddaje się w ramiona humoru, któremu daleko do politycznej poprawności.